I
(İmişli)
calaq. – Ucunda ulama vardı, da:m vermədi
◊ Ulama qoymağ – calaq vermək. – Başına ulama qoyginan, çassın
II
(Ağdam, Basarkeçər, Bərdə, Göyçay, Xanlar, Kürdəmir, Qazax, Oğuz, Şəki, Zaqatala)
xışın və ya kotanın bir hissəsinin adı. – Ulamanı salırdıx əvəndiyə (Ağdam); – Ulamanı boyunduruğa bağla, öküzdəri sür (Bərdə); – Ulama xışın qoluna birrəşir, boyundurux qoşulur (Oğuz) – Cütün ulaması yoxdu (Qazax); – Ulama boyunduruğa sarıney kin, öküz çəx’sin (Xanlar); – Kötüyə keçirən o eyri şeyə qol diyirdilər, qolun da qavağına caliyillər ulama; – Ulamanı keçirillər çəmbəriyə (Şəki)
