UNCOIL

v 1. açmaq (yumağı və s.); to ~ a rope ipi / kəndiri açmaq; 2. açılmaq (yumaq, ilan və .s.); The snake slowly uncoiled ilan yavaş-yavaş açıldı

UNCLOUDED
UNCOMFORTABLE
ампе́р арома́тный дли́нно компа́кт-кассе́та нави́нченный э́вося амальгами́рование ба́сенка двузу́бый поврежда́ться радиа́льность скуде́ть шуру́пчик чалбур applausive begging buffet car dibrach epoxy Genevieve half-plate importation masthead flag papalize звездолётчик