YIĞINTI

is.
1. Qalıqlardan, tullantılardan, tör-töküntüdən və s.-dən yığılmış qalaq. Dəmir tullantı yığıntısı. Zibil yığıntısı.
– Əjdər bir az da uzaqlaşmalı, kənardan, daş və qum yığıntılarının arası ilə getməli oldu. S.Rəhman.

2. Çay və yağış suları ilə gəlib çökən dağ süxurları qırıntıları (daş, qum, lil və s.).
Şiddətli yağmurun yığıntısını toplayan və azğın seli gətirən qorxunc dərələrin üstündən körpülər salınırdı. S.Rəhimov.

3. Sif. mənasında. Müxtəlif yerlərdən toplanma, müxtəlif yerlərdən gəlib cəmləşmiş, camaatı müxtəlif yerlərdən gəlmə adamlardan ibarət olan. Yığıntı məhəllə. Yığıntı kənd.

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • YIĞINTI YIĞINTI – DAĞINTI Əjdər bir az da uzaqlaşmalı, kənardan, daş və qum yığıntılarının arası ilə getməli oldu (S
YIĞINCAQ
YIĞIŞ

Digər lüğətlərdə

богобоя́зненно водеви́ль завма́г корса́р наполня́ть нижеизло́женный фенацети́н кап невразуми́тельный планёрный систе́ма кочкар(ь) этуда almond green bondholder chaffer Chile saltpeter cook-general foreshank langued novity overpersuade saboteur unpalatable эпизод