ÖCƏŞMƏK

f. Çəkişmək, sataşmaq, sürtüşmək, mübahisə etmək, tutaşmaq.
[Rzaqulu:] Qoy o məni yaxşı tanısın, mənə öcəşməsin, xataya salmasın… N.Vəzirov.
[Əbülhəsən bəy:] Çəkməsilən mənimlə öcəşməyə və məni ələ salmağa başlamışdı. M.S.Ordubadi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ÖCƏŞMƏK dalaşmaq — savaşmaq — sürtüşmək — acıqlanmaq — hirslənmək
  • ÖCƏŞMƏK öcəşmək bax sataşmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • ÖCƏŞMƏK ÖCƏŞMƏK – SAKİTLƏŞMƏK Bir ana şivəni, bir el qayğusu; Bir el şairinin təmiz duyğusu; Və onunla gedən bir öcəşmədir; Bir quru səhradan çıxan çeşmədir (

Etimologiya

  • ÖCƏŞMƏK Etimoloji kökü öc kəlməsidir. Bu kök mənbələrdə həm də “söndürmək” (keçirmək) mənasında qeydə alınıb
ÖCƏŞMƏ
ÖD

Digər lüğətlərdə