ŞAŞDIRMAQ

f. Heyrətə salmaq, çaşdırmaq, sarsıtmaq. [Rzaquluxan:] …Qızım, sənin adın yanımda çəkiləndə, arzu və amalımın natamam qaldığı gözümün önündə mücəssəm durur.
◊ Ağlını şaşdırmaq (çaşdırmaq) – 1) ağlını əlindən almaq, dəli etmək. [Ustanın arvadı:] A kişi, cin-zad səni vurub, ağlını-zadını şaşdırmayıb ki, hədərən-pədərən danışırsan. Çəmənzəminli;
2) ağlı başından getmək, ağlı azmaq, başı xarab olmaq.