ƏHKAM

is. [ ər. “hökm” söz. cəmi].
1. Hər hansı bir dini təlimin, yaxud nəzəriyyənin rəddolunmaz və mütləq yerinə yetirilməli olan əsas və dəyişməz müddəaları, qanunları. Roma hüququ əhkamları. Dini əhkamlar.
– Əhkami-şərə mütabiq bir kimsənə nəzərdə varmı ki, səltənəti və təxtü tacı ona vagüzar edək. M.F.Axundzadə.

2. Bütün dövrlər və tarixi şərait üçün mütləq və dəyişməz qanun kimi qəbul edilən müddəa.
ƏHƏNGYANDIRAN
ƏHKAMCASINA

Digər lüğətlərdə

вы́пот заа́хать милитаризи́ровать наосо́бь сантехни́ческий светоза́рный чугу́нный контурная ли́ния па́рность пошага́ть разутю́живать мордовать bendlet Brazil cognoscenti Dead Sea dissimilars fat city instructive strapontin yupon очинить разбивать распахать чилим