□ Şum eləmək – şumlamaq.
◊ Dondurma şumu – bax dondurma1.
сущ. цан, кьуьгъвер, цан цанвай (гьалнавай) ччил; payız şumu х.м. зулун цанар (кьуьгъвер); yaz şumu х
Tam oxu »1 прил. устар. 1. злосчастный, роковой, злополучный, несчастный 2. коварный, злой, вероломный. Düşmənin şum niyyəti злой умысел врага 2 I сущ
Tam oxu »sif. [ər.] klas. Uğursuz, məşum, nəhs, bədbəxtlik gətirən. [Zəhra Sənana:] Məndə, bilməm, nədir bu talei-şum! Sana halım deyilmidir məlum? H
Tam oxu »