ŞƏHVƏTPƏRƏST

sif. [ ər. şəhvət və fars. …pərəst] Şəhvət düşkünü.
O, bu qədər şəhvətpərəst və kənizpərəst xəlifənin paytaxtından qızları nə cürə qurtara biləcəyi barəsində düşünürdü. M.S.Ordubadi.

ŞƏHVƏTLİ
ŞƏHVƏTPƏRƏSTLİK

Digər lüğətlərdə