ƏMƏZƏK

sif.
1. Anasını əmməmək, yaxud əmə bilməmək nəticəsində arıq olan; zəif, cılız. Əməzək quzu. Əməzək adam kimi tərpənir.
2. məc. Key, maymaq, qorxaq, bacarıqsız.
[Bahar:] Ay əməzək, Allah səni döysün! Niyə qoyurdun qaçsın, indi nə tövr eləyək? Ə.Haqverdiyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • ƏMƏZƏK key — maymaq — qorxaq — bacarıqsız — küt
  • ƏMƏZƏK 1. ƏMƏZƏK, ARIQ (süddən yanıq), CILIZ, ÖLGÜN, ZƏİF 2. əməzək bax fərsiz
ƏMƏLSİZ
ƏMGƏK

Digər lüğətlərdə