1. icb. Əsməyə, titrəməyə məcbur etmək; əsməsinə, titrəməsinə səbəb olmaq; titrətmək, silkələndirmək. Külək yarpaqları əsdirdi.
– Zərrintac xanım şəhadət barmağını qaldırıb ilan başı kimi əsdirdi.
2. t-siz. dan. Veyil-veyil gəzmək, avaralanmaq.
◊ Özünü əsdirmək – özündən çıxmaq, əbəs yerə hirslənmək, çığır-bağır salmaq. Nə özünü əsdirirsən?