DABBAĞLIQ


1. is. Xam dəriləri gön və meşin halına salma sənəti. Dabbağlıq etmək.
2. sif. Gön və meşin olmağa yarayan. Dabbağlıq dəri.
DABBAĞXANA
DAD₁

Digər lüğətlərdə

Ла́да напу́тный недоуче́ный отжи́мщик парке́тина пейза́нский сгрустну́ть вагоноремо́нтный наказно́й атаман опомина́ться отсевно́й середня́к упако́вывать ше́стик аксиос aer- Antananarivo cerement Deborah polysyndeton reassignment silliness smörgåsbord tribology равный