KUFUL

is. dan. Ağacın qurumuş yerlərində əmələ gələn boşluq; koğuş.
Bu pətəklər palıd ağaclarının kufullarında, koğuş yerlərində özlərinə yuva salar, hər bir arı nəsli uzun illər buradan ətraf meşəyə öz beçəsini – nəslini yayırdı. S.Rəhimov.

// sif. mənasında. İçi bu cür boş olan; koğuşlu.
KUFİ
KUKLA

Digər lüğətlərdə