TABAŞİR

is. [ fars. ] Kimya, rezin və s. sənaye sahələrində işlədilən yumşaq ağ əhəngdaşı.
// Həmin əhəngdaşının yazmaq, bir şeyi ağartmaq və s. üçün işlədilən parçası, tozu və ya məhlulu. Divarı tabaşirlə ağartmaq.
– Semyonov lövhədə tabaşirin saat mexanizmi kimi ahəngdar şəkildə taqqıldamasından dərsin necə keçdiyini müəyyənləşdirərdi. İ.Şıxlı.

◊ Tabaşir dövrü geol. – mezozoy erasının üçüncü geoloji dövrü.
TABASARANLAR
TABAŞİRLİ

Digər lüğətlərdə

бде́ние вмя́тость воскипе́ть вскосма́ченный гнить обува́ть ора́нжево посерьёзнеть результа́т фили́ппика защи́пка новоро́ждённая по- практи́ческий элемента́рно anti-Semitism fish-works foregone megampere mother-in-law плав полусознательный растениевод реальный чудодей