QUCAQLAŞMAQ

qarş.
1. Bir-birini qucaqlamaq, bir-birinə sarılmaq, bir-birini bağrına basmaq; qol-boyun olmaq. İki qardaş bir-birini görüncə qucaqlaşdılar.
– İllər ayrısıyam, gəl qucaqlaşaq; Sevdiyim, şikayət zamanı deyil. Q.Zakir.
Məscidin içində bunlar qucaqlaşdılar və başladılar ağlamağa. Ə.Haqverdiyev.
[Tapdıq:] Bəs elə isə gəl ağuşuma, qucaqlaşalım. C.Cabbarlı.

2. məc. Qovuşmaq, bitişmək, birləşmək.
Yenə də xırdaca ağ buludların ay işığı ilə qucaqlaşan kölgələri … Xəzərin dərin hovuzunda çimmək üçün enir. M.S.Ordubadi.
Getgedə hava daha da qaranlıqlaşırdı, sanki yerlə göy qucaqlaşırdı. M.Hüseyn.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • QUCAQLAŞMAQ QUCAQLAŞMAQ Gah-gah qucaqlaşıb köyüs-köyüsə; Görək ləbdən ləzzət ikimiz belə (M.P.Vaqif); QOL-BOYUN OLMAQ Dur qol-boyun olaq fürsət var ikən; Nə qəm,

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • QUCAQLAŞMAQ QUCAQLAŞMAQ – ARALANMAQ Bəs elə isə gəl ağuşuma, qucaqlaşalım (C.Cabbarlı); Güləsər ondan aralanıb evlərinə doğru yollandı (İ
QUCAQLAŞMA
QUCMA

Digər lüğətlərdə

богострои́тельство ве́рующая злонра́вно извози́ть импоза́нтный низкова́то отпря́чь тя́жко чи́сто весну́шки взмости́ться манси́ец нигери́йцы светососта́в цени́тельница панагия плещу arise coruscating insolvent loculate nancy sterlet неприемлемый экспозиция