(Ağsu) at salmaq üçün hasarlanmış yer. – Atdarı basaraya saldux
(Ağdam, Bərdə, İmişli, Şuşa) 1. basmaq (Ağdam, Bərdə). – Ə:ğımı basdaladı (Ağdam); – İtin quyruğun basdalamasan, dönüf səni tutmaz (Bərdə) 2
(Ordubad, İrəvan, Zəngəzur) un, doşab və qozdan hazırlanan çərəz. – Nənəm mənə bir az basdıx vermişdi, əlimnən palçığa düşdi; – Anam beş düzüm basdıx
(Şəki) paya
I (Qazax) ciftləşdirmək. – Qara maydanı bir yaxşı ayğıra basdırmışam, balası görəx’ nejə olajax II (Ucar) çəkdirmək (foto şəkil)
(Cəlilabad) tikmək (ev). – O küməni orda niyə basdıreysən?
I (Qazax) çəpərin üzərindən salınmış keçid II (Gəncə, Qazax) iş heyvanlarının belində əmələ gələn yara
(Şəki) hürmək
I (Cəbrayıl) külə basdırılıb bişirilmiş (yumurta, kartof və s.) – Basırma yumurta mənim xoşuma gəlir II (Oğuz) bax basdırma
(Başkeçid) tayada otu saxlamaq üçün onun üstünə qoyulub bağlanan uzun ağac
(Qazax) tapdaq, ayaqaltı ◊ Basqıncax eləməx’ – tapdalamaq, ayaqaltı etmək. – Bizi lap basqıncax eləmişdilər
I (Gəncə, Göyçay, Kürdəmir) qamışdan hörülən həyət qapısı II (Ağdam) yalan, gop. – Bejə yerə boğazını yırtma, hamı bilir ki, sözləriyin hamısı basmadı
I (Daşkəsən, Gəncə, Oğuz) yalançı, gopçu. – Basmaçının biridi, unun çox da sözünə baxma (Oğuz); – Basmaçı özünnən basey, qozaley (Daşkəsən); – Bax, Me
I (Kürdəmir) yalan danışmaq, goplamaq, gopa basmaq. – Amma nə özünnən basırsan? II (Culfa) hürmək, hürə-hürə hücum etmək
(Gəncə) yalan, gop. – Əhmədin basmaxanasına baxma, mən deyən düzdü
(Gəncə) yalançı, gopçu. – Sən də yaman basmaxanaçısan ha!
(Ağdam, Şuşa) başdansovma, səliqəsiz, tələsik. – Muna bax, mən ölüm, bələ şalvar tikəllər? Basmaqafiyə eliyif atıf o yana
(Bakı) bax basmaqafiyə. – Lap basmaqənəfeyi iş gördün
(Kürdəmir) arpa əkilən yer, sahə. – Bı basmalığ biyil xam qalıp
(Cəbrayıl) basmarlamaq, qamarlamaq, kobud şəkildə qucaqlamaq
(Oğuz) bax basma II ◊ Basmə gəlməx’ – 1. yalan danışmaq, gopa basmaq; 2. lovğalanmaq. – Özgəsinə gəl basmə gəlmə
(Bakı, Cəbrayıl, Əli Bayramlı, Qazax, Naxçıvan, Mingəçevir, Sabirabad, Salyan, Şəmkir, Şuşa, Yardımlı) Adə, işi basməmmədi görmüyün a: (Bakı); – Usda,
(Şəki) keyfiyyətsiz, aşağı növ barama və ya ipək. – Basnanı bir tərəfə yığ, qarışmasın
(Şəki) bax basna. – İki pud basnı almışam
(Mingəçevir) bax basdırma
(İmişli) dəfə, kərə. – Qoyun neçə baş ottar
(Ağcabədi, Ağdam, Bərdə, Gəncə, Salyan) balış, mütəkkə. – Quru yerdə yatma, qoy başaltı verim (Gəncə); – Alçağ yatan başaltı qoyar (Bərdə)
(Qax, Qazax) bax basarat. – Başaratın olsa, sən də oxuyuf bir adam olardın ◊ Başaratı bağlanmax (Qax) – b a x basaratı bağlanmax
(Gədəbəy) nişanlı qıza yaxın adamları tərəfindən verilən hədiyyə. – Başbəzəyinən qayçıkəsmə pulu birədi oley
(Cəlilabad) sərlövhə. – Xeyrulla mə:lim, diyəsən, başcıl uşağın yadinnən çıxıb
(Bərdə) əvvəl. – Uşax başdaxda əlifbeyi örgənir
(Quba) şanapipik. – Bizin yerlərdə başdarağ çux uladu
(Xudat) şanapipik
I (Biləsuvar, Borçalı, Gədəbəy, Hamamlı, Şəmkir, Tovuz) başlıq, toy ərəfəsində qız evinin oğlan evindən aldığı pul, heyvan və s
(Şəki) köhnə çəki vahidi. – Üş başdin bir putdu; – Bu başdi fındıx verərdıx, bi başdi duz verərdi araf bizə
(Ağdam, Bərdə, Şəmkir, Şuşa) bax başəyax II. – Sən ki bilirsən, mə:dənin xuyunu niye yedin, başə:ğın suyunu yemədiη (Şəmkir)
(Mingəçevir, Tərtər) biçin vaxtı tökülən sünbül
I (Borçalı, Qazax) bax başəyağ. – Başəyağın taxılı çox təmiz olur (Qazax) II (Borçalı, Cəbrayıl, Gəncə, Qazax, Tərtər, Tovuz) kəlləpaça
(Cəlilabad) ağacın kəsilmiş qol-budağı. – Ağacın qol-bıdağınə başğul de:yük
(Başkeçid) xırmanda əzilmiş sünbül
(Ordubad) kərtənkələ
(Tovuz) 1. ərsiz 2. dul. – Başıboşsan, yoxsa ərəe:difsən?
(Qazax) bax başıtuşuna. – Adam başıçüşünə iş görməz, bö:yə-kiçiyə məslahat eliyər
(Şəki) bax başıdümüx’ ◊ Başıdunux olmaq (Şəki) – b a x başıdümüx’ olmax. – Ha, sən də başıdunux oluf gedifsən, ta: görünmürsən
(Şuşa) başı qarışıq, məşğul. – Başıdümüx’dü, elə get, qız səni görməsin, yoxsa ağlıyar ◊ Başıdümüx’ olmax (Ağdam, Şuşa) – başı qarışıq olmaq, məşğul o
(Qarakilsə) özbaşına. – Başıtuşuna bırdan çıxıp gedip Bakiyə
(Mingəçevir) toy günü bəyin başının qırxılması mərasimi
(Şərur) arxdan ləklərə su açılan yer
(Şamaxı) heyvanın başına bağlanan ip
(Əli Bayramlı) kandar, astana. – Çəkmələr başmaxçıxanda qalıb