(Biləsuvar) sağmaq. – Qoyunnarı bəri sür, cırtdıyım
(Daşkəsən) çöl quşu adı. – Cırtdanbuğa quşların hamısınnan balaja oley
(Qazax) bax cırtdamağ. – Qara keçiyi gəti, cırtdadax
I (Bərdə) içində qurdu ölmüş, tam sarınmamış barama. – Bi:l cırtı az oldu II (Ağdaş, Kürdəmir, Ucar) xörək adı
(Çənbərək) uşaqlı. – Döşü cırvaqalı dağa həncəri gedim?
(Gədəbəy) əkin sahəsinin qırağı. – Cırvıta nə:kifsiη, a Mahmut?
(Basarkeçər) ardıc. – Təhməz haravanın üsdünə cıtıçça quyubana
(Oğuz) qəlpə. – Daşın cıtqınların bir tərəfə yığdım
(Yardımlı) sözsaxlamayan, ağzıboş. – Qardaşı çox cıvığdu, ağzında söz saxlamey
(Çənbərək, Qazax, Şəmkir) qıvraq. – Arazalı çox cıvrağ adamdı (Çənbərək); – Söyünün oğlu elə cıvrax uşaxdı kın, gözdən qıl qırpır (Şəmkir)
I (Meğri, Mingəçevir, Zaqatala) bax cıbrıx I. – Qiyas dayim bir yüx’ cıvrıx caviz gətdi (Meğri) II (Başkeçid, Borçalı, Çənbərək, Gədəbəy, Qazax) cəld
I (Gəncə) cəldləşmək. – Tənbəl adama cıvrıxlammax gərəhdi ki, iş görə bilsin II (Gəncə) çılpaq olmaq, soyunmaq
cıy vurmax: (Qazax) dimdiyi ilə yumurtanı deşib çıxmaq (cücəyə aiddir). – Cücə cıy vuruf
(Balakən, Kürdəmir, Qazax) 1. kiçik arx (Qazax) 2. şırım (Kürdəmir, Qax). – On cız lobya, beş cız qarğıdalı əkmişəm (Balakən); – Habı cızdara tütün ek
(Şəmkir) uşaq oyunu adı
(Çənbərək) uşaq oyunu adı
(Goranboy, Şuşa, Yevlax) uşaq oyunu adı. – Cızagirmə də dirədöymə kimidi (Goranboy); – Cızagirmədə ya altı, ya səkkiz uşağ oynuyur (Yevlax)
cızaxurd ulmax: (Meğri) iyrənmək
(Hamamlı) uşaq oyunu adı
(Ağcabədi) cızdaq ilə sümüklü ətdən hazırlanan xörək adı. – Ə:, tələse: rsəη də:n, saηa bir cızdığiçi pişirim, ye get
(Tərtər) cızdaq çörək
(Basarkeçər) bax cızagirmə. – Cızə:rmeyi qavaxlar oynardıx
(Cəlilabad) uşaq oyuncağı
(Şahbuz, Şərur) gödəkboylu. – Atasını da görmüşəm, bir cibələyin biridi (Şahbuz)
(Oğuz) uşaq oyunu adı
(Cəlilabad, Lənkəran, Yardımlı) nənə. – Cicəmnən dayımgilə gedmişdim (Yardımlı); – Ay cicə, bırya gəl (Cəlilabad)
(Zərdab, Ordubad) bax cicə
(Bakı) bax ciji-bajı I
(Oğuz, Şəki) itburnu. – Soyuxdəyməsi olana cicil xeyirdi (Oğuz); – Cicil öskürmiyə çox xeyirridi (Şəki)
(Göyçay) xırda-xırda. – O, cicili-cicili şeydi
(Qax) cır alma. – Həyətimizdə cicmay ağacı var
(Ağdam, Daşkəsən, Gədəbəy, Goranboy) atın belində yəhərin əmələ gətirdiyi yara. – Atın beli cidoy oluf pütüncə (Goranboy); – Çox cidoy oluf atın beli,
(Qax) xeyirsiz
(Meğri) boy-buxun. – Bu qız uğlanın cifdəsin bəyəmmədi
(Çənbərək) girmək. – Sirəfilin uşağı savaxdannan öə ciflənif
(Qax) dağ ətəyində otlaq
(Qax) zirvə
(Salyan) çil-çil
cignə vırməg: (Cəlilabad) qışqırmaq. – Çoban o təpədən cignə vıreydi
(Zəngilan) mübahisə etmək. – Az cihləşin, çıxın gedin işı͂:za, güju͂:za
(Ağcabədi, Ağdam, Ağdaş, Bolnisi, Borçalı, Daşkəsən, Gədəbəy, Goranboy, Göyçay, Xanlar, İmişli, Karvansaray, Qazax, Mingəçevir, Şəmkir, Tərtər, Tovuz,
(Tərtər, Ucar) rəfiqə. – Söygülüynən Xanım ciji-bajıdı (Tərtər); – Mehribannan ciji-bajıdı Zəhra; – Ay ciji-bajım, mən nəvilim, olar hər gün bir-biri:
(Dərbənd) çarx (cəhrədə). – Kirişə mum sürtəllər ki, ciqriğdən sürüşməsin
I (Ağcabədi) lil. – Arxın içində cil olur II (Şərur) əmici tellər. – Cil onnan ötründü ki, ağaş yerdə yaşayış eləyir, onnan su alır
(Yevlax) xörək adı (yağda qovrulmuş soğan, göyərti və düyüdən hazırlanır). – Cilədarı sarımsaq-qatıxnan yi:llər
(Qazax) bax cələfcələf. – Çöllər dolu maldı çiləx’-çiləx’
(Basarkeçər) biryaşar at. – Atın balası bir yaşına addıyanda ona cilxor de:yix’
I (Ordubad) bax qilif I II (Basarkeçər, Hamamlı) arabada təkərin oxdan çıxmaması üçün salınan dəmir paz
(Mingəçevir) çör-çöplü ot
(Cəbrayıl, Zəngilan) yolunu azmaq, yolundan çıxmaq