sif. anat. Damarın üstündə olan; damarı örtən. Damarüstü dəri
sif. Döl verməyə yarayan, döl vermək üçün saxlanılan; döllük, cins. Damazlıq qoyun. Damazlıq buğa. – Azərbaycan atları damazlıq bir cins kimi, Orta və
[holl.] xüs. Alçaq yerləri su basmaqdan qorumaq, sututarlarda isə suyu saxlamaq və s. üçün düzəldilən hidrotexniki qurğu; bənd
sif. məh. Lovğa, mütəkəbbir, özünü bəyənən, ədabaz. Dambat adam
f. məh. Təşəxxüslənmək, özünü başqalarından yuxarı tutmaq, təkəbbürlü olmaq
is. məh. Lovğalıq, mütəkəbbirlik, ədabazlıq, təşəxxüs. Dambatlığı sevməmək. □ Dambatlıq satmaq – təşəxxüs satmaq, lovğalıq etmək
is. zool. Taxtabitiyə oxşar parazit cücü
is. 1. Su və bu kimi mayelərin girdə şəklə düşmüş ayrıca kiçik hissəciyi. Su damcısı. Tər damcıları. – Sıçrayarkən işıldayır damcılar; San saçılar mir
zərf Damcı halında, damladamla; az-az, azca-azca. Damcı-damcı axmaq. – Qan damcı-damcı tökülüb, otları və çiçəkləri lalə rənginə döndərmişdi
is. Kiçik damcı. □ Bir damcıcıq – bir az, azacıq, lap cüzi. Can qardaşım! Görsə gözüm bir damcıcıq saf qanını; Min şairin qüvvətilə yazacağam dastanın
zərf Hissə-hissə, azaz, getdikcə, yavaş-yavaş. Ana, … bədənini damcıl-damcıl əridir, uşağını bəsləmək üçün çırpınırdı
“Damcılamaq”dan f.is
f. Damcı-damcı tökülmək, sızmaq. Əlüzyuyandan su damcılayır. – …Ələmdar uzun burnunun ucundan damcılayan göz yaşlarını sildi
“Damcılandırmaq”dan f.is
f. Damcı-damcı tökmək; damcılatmaq
“Damcılanmaq”dan f.is
məch. Damcı-damcı tökülmək (axıdılmaq)
“Damcılatdırmaq”dan f.is
icb. Damcı-damcı tökdürmək, axıtdırmaq
“Damcılatmaq”dan f.is
f. Damcı-damcı tökmək, axıtmaq. [Dərmanı] suya damcılatdıqda suda həll olmayan maddələr çökməyə başlayır
is. xüs. Mayeni damcıdamcı tökmək üçün cihaz, alət; pipet
is. 1. Damcı axmaq üçün damlarda düzəldilən yerlər. Çardağın damcılığı. 2. bax damcılayıcı
bax damcıtökən
bax damcılayıcı
sif. Damcı kimi, damcıya oxşar, damcı şəklində olan
is. 1. Uşaqları qorxutmaq üçün yalandan uydurulmuş mövhum vücud (“dam” və “baca” sözlərindən düzəldilmişdir)
sif. dan. Təsadüfi, yersiz, münasibətsiz, mənasız, cəfəng. Damdandüşmə söz. – Deyirəm: – Ay qardaş, sən Allah, belə damdandüşmə sözlər danışma, xalq e
“Damdırmaq”dan f.is
bax damızdırmaq
is. [fars.] klas. Ətək (paltarda). Tutaram yarın qiyamətdə, həbibim, damənin; Məstsən qəflət şərabından, bu gün möhlət sana
bax damən. Dağın damənəsində, müzəyyən çəməndə iki çadır qurulubdur. M.F.Axundzadə
is. 1. Atların və başqa heyvanların dərisi üzərinə qızdırılmış dəmirlə vurulan nişan. □ Damğa basmaq (vurmaq) – bax damğalamaq 1-ci mənada
is. 1. Damğa vurmaq üçün alət. // Damğa vuran adam. 2. məc. Adama cürbəcür ləkələndirici adlar qoyan, qarayaxan şəxs
bax damğavuran
“Damğalamaq”dan f.is
f. 1. Damğa vurmaq, damğa aləti ilə nişan vurmaq, dağ basmaq. [Gülsənəm:] Ağamın naxırçısı inəyimi damğalayıb bəyin naxırına qatmış
“Damğalanmaq”dan f.is
məch. 1. Damğa basılmaq, damğa vurulmaq, damğa aləti ilə nişan vurulmaq. // Möhür basılmaq. 2. məc. Ləkə vurulmaq, rüsvay edilmək
f.sif. 1. Damğa vurulmuş, damğa aləti ilə nişan vurulmuş, dağ basılmış. Səməd sağ yanaqlarından “S” hərfi şəklində damğalanmış qoyunlarını tanıyıb sağ
“Damğalatmaq”dan f.is
icb. Damğa vurdurmaq
sif. 1. Damğası olan, dağ basılmış. …Alnı damğalı adam qulağı damğalı heyvandan pisdir. S.Rəhimov. 2
sif. 1. Damğası olmayan, damğa vurulmamış. 2. məc. Ləkəsiz, ləkə vurulmamış, təmiz
“Damızdırılmaq”dan f.is
məch. Damcı-damcı tökülmək, damcı-damcı axıdılmaq
“Damızdırmaq”dan f.is
f. Damcı-damcı tökmək, damcı-damcı axıtmaq; damızmaq. Sübhanverdizadə … fırçanı piyalədə hərlədi, bir az su damızdırdı, təkrar fırçanı dolandırdı, köp