DAMBAT

sif. məh. Lovğa, mütəkəbbir, özünü bəyənən, ədabaz. Dambat adam.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DAMBAT lovğa — ədəbaz

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DAMBAT DAMBAT – TƏVAZÖKAR Əli kişinin iki oğlu vardır; biri dambat, o biri təvazökardır

Etimologiya

  • DAMBAT Qərb dialektlərində “lovğa” mənasında işlədilir. Fars mənşəlidir (əsli: dombaz), onlarda daha çox “yaltaq” anlamını əks etdirir
DAMBA
DAMBATLAŞMAQ

Digər lüğətlərdə