sif. və zərf Sakit, rahat, aram, arxayın. Yusif yenə də toxtaq danışır, sabah hər şeyin aydın ola ağını inamla söyləyirdi
“Toxtaqlanmaq”dan f.is
bax toxtamaq 1-ci mənada. [Dərviş:] Özümə gəldim, toxtaqlanıb, özümü Ruqiyyənin üstünə saldım. A.Divanbəyoğlu
is. Toxtaq olma; arxayınlıq, xatircəmlik, rahatlıq, səbir, dözüm. Toxtaqlıq, təskinlik bədbəxt hadisəni geri qaytarmır
“Toxtamaq”dan f.is
f. 1. Dayanmaq, dözmək, səbir etmək, duruxmaq; sakit olmaq, özünü saxlamaq, özünü ələ almaq. Sən bir toxta
“Toxtatmaq”dan f.is
f. Sakit etmək, rahat etmək, toxtaq vermək. Miraxur özünü toxtatmaq üçün çubuğa bir qullab vurdu. Çəmənzəminli
is. 1. Dəzgahda parça və s. toxuyan fəhlə, usta. Alimlər də, toxucular da bu fikirdədirlər ki, Əzizin tapdığı və təcrübə üçün əkdiyi toxumun böyük gəl
is. 1. Yüngül sənayenin parça toxumaqla məşğul olan sahəsi. Toxuculuq fabriki. 2. Toxucunun sənəti, peşəsi, işi
is. [fars.] 1. Ali bitkilərin adətən mayalanmadan sonra inkişaf edən və maya ilə qabıqdan ibarət olan rüşeymi; tum
1. “Toxumaq”dan f.is. Toxumanı davam etdirmək üçün ip sol əlin şəhadət barmağı üzərində eyni qaydada saxlanılır
f. 1. Uzununa (əriş) və eninə (arğac) sapları bir-birinin arasından keçirməklə parça, xalça və s. hazırlamaq
“Toxum”dan kiç. Tumcuq
is. Toxumçuluq mütəxəssisi
is. 1. Bitkiçiliyin, toxumçuluq bitkilər yetişdirmək və cins toxumlar almaqla məşğul olan sahəsi. Toxumçuluq sovxozu
“Toxumlamaq”dan f.is
f. 1. Toxum əmələ gəlmək, toxumu yetişmək. Kələm toxumladı. 2. dan. Toxum səpmək. Ləkləri toxumlamaq
is. 1. Toxum kimi əkilmək üçün ayrılmış dən; tumluq. Mirzə Valeh arpadan … ayırıb, gələcək toxumluq üçün saxladı
sif. Toxum səpməyə məxsus (maşın); əllə toxum səpən (adam). [Malik] yaxın günlərdə kolxozun bir traktor və iki toxumsəpən maşın alacağını bildirdikdə
is. və sif. riyaz. Əyri xətlə bir ümumi nöqtəsi olan, lakin onunla kəsişməyən (düz xətt). Çevrəyə toxunan çəkmək
“Toxundurmaq”dan f.is
f. Toxunmasına səbəb olmaq; dəydirmək. İki şeyi bir-birinə toxundurmaq. Əlini topa toxundurmaq
1. “Toxunmaq2”dan f.is. 2. sif. Toxunmuş, trikotaj. Toxunma məmulat
“Toxunmaq1”dan f.is
“Toxumaq”dan məch. Parça toxunmaq. Əlcək toxunmaq. Xalça toxunmaq. – [Nəcəfalının] əynində güzəmdən toxunmuş (f
f. 1. Əl və ya bədənin başqa bir üzvü ilə bir şeyə dəymək, təmas etmək, əlini vurmaq. [Vaqif] qeyri-ixtiyari olaraq əlini pəncərəyə tərəf hərləyəndə g
f.sif. Toxunmaqla hazırlanmış. Toxunmuş jaket
sif. 1. Vaxtı çatana qədər qorunub saxlanılmalı olan, istifadə olunmayan, sərf olunmayan, işlənməyən
is. Toxunulmaz şəxs, ya şeyin halı. Diplomatik toxunulmazlıq
[rus.] bax tornaçı. Bəli, [Həsən] tokar olacaqdı. H.Seyidbəyli
bax tornaçılıq
[ital.] mus. Fortepiano və ya orqanda sürətlə və canlı ritmik hərəkətlə ifa olunan musiqi pyesi
[yun. toxikon – zəhər və haima – qan] tib. Toksinin qana düşməsi nəticəsində orqanizmin zəhərlənməsi
sif. [yun. toxikon-dan] 1. Zəhərli, zəhərləyici. Toksik maddələr. Nikotinin toksik təsiri. 2. Toksinin təsiri nəticəsi olan
[yun. toxikon – zəhər və logos – elm] Zəhərləri və onların orqanizmə təsirinin xüsusiyyətlərini öyrənən elm
“Toksikologiya”dan sif
[yun. toxikon və logosdan] Toksikologiya mütəxəssisi
[yun. toxikon-dan] tib. Orqanizmin, zəhər və zəhərli maddələrin (toksinlərin) təsiri nəticəsində əmələ gələn xəstəlik vəziyyəti
[yun. toxikon – dan] biol. və tib. Bəzi mikroorqanizmlərdə, eləcə də bəzi heyvanlarda və bitkilərdə əmələ gələn zəhərli maddələr
is. tib. İnsan və heyvanlarda toksoplazmaların törətdiyi parazitar xəstəlik
is. Qayışı, kəməri çəkib bağlamaq üçün onun başında olan qarmaqlı bənd. Sübhanverdizadə dərindən nəfəs alaraq yan yemək otağına keçdi
is. Yorğan-döşək, palaz və s. çırpmaq üçün nazik çubuq. Gülaranın palazlara, gəbələrə endirdiyi toqqacların taqqıltısı ətrafa yayılırdı
“Toqqaclamaq”dan f.is
f. Toqqacla vurmaq, toqqacla çırpmaq
“Toqqalanmaq”dan f.is
f. 1. Belinə toqqa (qayış, kəmər) bağlamaq. [Əlisgəndər] köynəyini geyib toqqalandı. Ə.Vəliyev. [Milis müvəkkili] şıq geyinmişdi, sığallanıb toqqalanm
sif. 1. Belinə toqqa bağlamış; qayışlı, kəmərli. Yaxası açıq, toqqalı, pencəksiz, nazik bir oğlan içəri girdi
“Toqquşdurmaq”dan f.is
f. Bir-birinə toxundurmaq, bir-birinə vurmaq. Maşınları toqquşdurmaq. // məc. Aralarında ziddiyyət yaratmaq, aralarını vurmaq, dalaşdırmaq, toqquşmala