bax cıqqır. ◊ Cınqırını çıxarmamaq (çəkməmək) – bax cıqqırını çıxarmamaq (“cıqqır”da). Nə həyətdə, nə də dəhlizdə cınqırını çəkən vardı
bax zınqırov
sif. 1. İnsan əli ilə deyil, təbii şəraitdə, öz-özünə bitən. Cır ağac. – [Yusif aqronoma:] Meyvə bağı deyiləndə, bax, bu çayın qaşındakı iyirmi-otuz c
bax cır-cındır. [Kərbəlayı Eyvaz Dürnisəyə:] Dur, cır-cındanı yığ, gedək qazının yanına, səni boşuyuram
bax cındır-mındır. …Qapıdan cır-cındır içində, saqqal-bığ basmış bir adam girdi. Çəmənzəminli. …[Mahmudun] başına qoyduğu çalma isə cır-cındırdan olur
is. zool. Əlvan qanadları uçarkən cır-cır səsi verən uzungövdəli cücü. Cırcırama yaz, bahar; Nəğmə oxur biqərar
“Cırdırmaq”dan f.is
icb. Cırmağa məcbur (vadar) etmək. Kağızı cırdırmaq
is. məh. Şirin qırmızı alma növü
1. təql. Aramsız çıxan cırıltı səsi haqqında. Külək vurduqca quru ağac cırhacır səslənir. – [Zərrintac] tez-tez başını qaldırıb, axşamdan yola salınan
sif. 1. Bir və ya çox yerdən cırılmış, yırtılmış, parça-parça olmuş; yırtıq. Cırıq paltar. Cırıq çəkmə
sif. Tamam cırıq, hər yeri cırıq. Cırıq-cırıq dəftərlər. // Zərf mənasında. Kitabı cırıq-cırıq eləmək
“Cırıldamaq”dan f.is
f. Cırıltı səsi çıxarmaq, cırcır eləmək. Arabanın yağlanmamış təkəri cırıldadığından Tərlan qabaqda gedən oğlanın cavabını eşidə bilmədi
“Cırıldaşmaq”dan f.is
qarş. Bir yerdə ağız-ağıza verib cır-cır səs çıxartmaq, cırıldamaq. Qarğa kimi çox da qığıldaşmayın! Ay cücələr, bəsdi, cırıldaşmayın! Ə
“Cırıldatmaq”dan f.is
icb. Cırıldamasına səbəb olmaq, cır-cır səs çıxartdırmaq. Sübhanverdizadə eşələnərək məftilli krovatı cırıldatdı
sif. Tez cırılan, tez dağılan, davamsız. Cırılğan parça
is. Cırılğan şeyin keyfiyyəti
“Cırılmaq”dan f.is
f. 1. Daralmaqdan, çəkilməkdən və ya çox işlənib köhnəlməkdən yıpranmaq, üzülmək, didilmək, kəsilmək
is. Cır-cır səsi; qıcırtı. Çarpayının cırıltısı. – Furqon astaca cırıldayırdı. Bu cırıltı Quluya xoş gəlmirdi
sif. Cırıltı səsi verən, cırıldayan. Cırıltılı səs
bax cır-cındır. Altımızda xalı deyil, cırım-cındır həsirdir; Ləmədəsə rəngi uçmuş beş-on nimçə, kasa var
bax cırıq-cırıq
təql. Saxsı qab-qacaq sınarkən çıxan səs
zərf Cırınqıltı ilə, cırınq-cırınq səs çıxararaq. Cırınqhacırınq qablar yerə töküldü
bax cınqıltı
bax cırtqoz
bax cırtqozluq
“Cırlamaq”dan f.is
f. Bir şeydən, söhbətdən, zarafatdan və s.-dən tez inciyib pozulmaq, pərt olmaq, xoşlanmamaq
“Cırlaşmaq”dan f.is
f. Nəsli pozulmaq, cinsi pozulmaq, pisləşmək. Əməksiz, insansız bir iş görmədi; Ağaclar cırlaşdı, meyvə vermədi
is. 1. Cır ağac və ya kollar basmış yer. Cırlıq, kör-kötük basmış yerləri [Rüstəm kişi] təmizləməyə girişdi
“Cırmaq”dan f.is
f. 1. Kağız, parça kimi şeyləri qıraqlarından dartaraq parça-parça, doğramdoğram etmək. [Banıxanım:] Oğul, bu nə gündür düşübsən, sənin üst-başını kim
bax caynaq
“Cırmaqlamaq”dan f.is
f. Cırmaq atmaq, dırnağı ilə dərisini qopartmaq. [Murtuz:] Axı pişiyi dara qısnarsan, qayıdıb adamın üzünü cırmaqlar
“Cırmaqlaşmaq”dan f.is
qarş. Bir-birinə cırmaq atmaq, bir-birini cırmaqlamaq. Uşaqlar cırmaqlaşdılar
“Cırnamaq”dan f.is
f. Zarafat götürməyərək və ya başqa bir şeydən qızışmaq, hirslənmək, özündən çıxmaq. Zarafatdan cırnamaq
“Cırnatmaq”dan f.is
f. Qəsdən hirsləndirmək, acıqlandırmaq; özündən çıxartmaq
bax çırt
is. Quru ağacı sındırdıqda çıxan səs