По-русски
Dil
Növ
Lüğətlər
Lüğətlər → Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

CIRIQ

sif.
1. Bir və ya çox yerdən cırılmış, yırtılmış, parça-parça olmuş; yırtıq. Cırıq paltar. Cırıq çəkmə. Cırıq örpək.
– [Nənəxanım] bir də geri qayıtdı, əsnəyə-əsnəyə dalına bir çirkli və cırıq yorğan salıb oturdu. Çəmənzəminli.
[Dərviş:] Ruqiyyə bir köhnə keçə üstündə, bir köhnə cırıq kilimdə yatırdı. A.Divanbəyoğlu.

// is. Cırılmış, sökülmüş, yırtılmış yer. Köynəyin cırığını tikmək.
2. Bitişmiş yara yeri.
#cırıq #cırıq-cırıq #cırcırama #cırnama #ənənə #batman #əvəz #həzin #bürkülü #cövhər #çıraq #həsir #tin #anasını ağlatmaq #tullanmaq #ayaqqabı #cırmaq #cırıq-cındır #cılız #çakgiriban

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • CIRIQ yırtıq — deşik
  • CIRIQ çapıq — yarıq
  • CIRIQ CIRIQ Görünür ovcunda kəndir izləri; Cırıq şalvarından çıxmış dizləri (S.Vurğun); ÇAK (kl.əd., arx.) Hər necə cəhd etdim, əlyim daməninə yetmədi; Payi

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • CIRIQ CIRIQ – TƏZƏ Deyir otuz arşın təzə parça olsaydı, yorğan-döşəyi düzəldərdim (Ə.Vəliyev); Erkək atın çulu cırıq gərək (Ata
a b c ç d e ə f g h x i j k q l m n o ö p r s ş t u ü v y z
c ca ce cə cı ci co cö cu cü
CIRHACIR
CIRIQ-CIRIQ

Digər lüğətlərdə