Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • DUZLATMAQ

    “Duzlatmaq”dan icb. Balıqları, əti duzlatmaq

    Tam oxu »
  • DUZLAYICI

    is. İstehsalatda məhsulları duzlamaqla məşğul olan işçi, fəhlə

    Tam oxu »
  • DUZLU

    sif. 1. Tərkibində duz olan; şor. Duzlu göl. Duzlu su. Xəzər dənizinin ətrafında duzlu göllər çoxdur

    Tam oxu »
  • DUZLUCA

    sif. 1. Daha çox duzlu. Duzluca pendir. 2. məc. Xoşagələn, şirin, yaxşı. Duzluca söhbət

    Tam oxu »
  • DUZLUQ

    is. 1. bax duzqabı. 2. bax duzlaq

    Tam oxu »
  • DUZLUQÖLÇƏN

    is. xüs. Bir məhlulun duzluluq dərəcəsini müəyyən etmək üçün cihaz

    Tam oxu »
  • DUZLULUQ

    is. 1. Duzlu şeyin halı; şorluq. Suyun duzluluq dərəcəsi. 2. məc. Ürəyə yatmağa, xoşa gəlməyə səbəb olan xüsusiyyət; qanışirinlik, suyuşirinlilik, yap

    Tam oxu »
  • DUZSEVƏN

    sif. Duzlu torpaqlarda yaxşı bitən. Duzsevən bitkilər

    Tam oxu »
  • DUZSUZ

    sif. 1. Duzu olmayan, duz vurulmamış, yaxud duzu az. Duzsuz xörək. Şorba yaman duzsuzdur. 2. məc. dan

    Tam oxu »
  • DUZSUZLANMA

    “Duzsuzlanmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • DUZSUZLANMAQ

    bax duzsuzlaşmaq

    Tam oxu »
  • DUZSUZLAŞDIRILMA

    “Duzsuzlaşdırılmaq” dan f.is

    Tam oxu »
  • DUZSUZLAŞDIRILMAQ

    məch. Duzsuz hala gətirilmək, duzdan təmizlənmək

    Tam oxu »
  • DUZSUZLAŞDIRMA

    “Duzsuzlaşdırmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • DUZSUZLAŞDIRMAQ

    f. Duzsuz hala gətirmək, duzdan təmizləmək, duzunu çıxarmaq

    Tam oxu »
  • DUZSUZLAŞMA

    “Duzsuzlaşmaq”dan f.is

    Tam oxu »
  • DUZSUZLAŞMAQ

    f. Duzsuz hala gəlmək, duzu çıxmaq, duzu qaçmaq

    Tam oxu »
  • DUZSUZLUQ

    is. 1. Duzsuz şeyin halı. 2. məc. Şitlik, bayağılıq, xoşagəlməzlik; qanısoyuqluq

    Tam oxu »
  • say [fars.] İki (ancaq nərd oyununda işlənir)

    Tam oxu »
  • DÜ-DÜ-DÜ

    təql. Toyuq, xoruz və cücələri çağırmaq üçün çıxarılan səs. Ovcumu dən ilə doldurub “dü-dü-dü!” səslədiyim zaman hər yerdə olsalar [toyuq və cücələr]

    Tam oxu »
  • DÜA

    bax dua

    Tam oxu »
  • DÜBARƏ

    zərf [fars.] 1. İkinci dəfə, təkrar. Dübarə gəldi, yenə getdi. – Bu halda həyətdə dübarə qalmaqal qopur

    Tam oxu »
  • DÜBBƏ

    is. köhn. dan. Masqaraçı, oyunbaz

    Tam oxu »
  • DÜBBƏDÜZ

    sif. Dümdüz, tamamilə düz

    Tam oxu »
  • DÜBBƏLİK

    is. dan. Masqaraçılıq, oyunbazlıq. Siz bu dübbəlikdən nə kimi ləzzət alırsınız? M.S.Ordubadi

    Tam oxu »
  • DÜBBİ-ƏKBƏR

    is. [ər.] klas. Böyük ayı bürcü

    Tam oxu »
  • DÜBBİ-ƏSĞƏR

    is. [ər.] klas. Kiçik ayı bürcü

    Tam oxu »
  • DÜBEYT

    is. [fars. dü və ər. beyt] ədəb. 1. İki beytdən ibarət olan lirik şeir forması. 2. Saz (aşıq) havalarından birinin adı

    Tam oxu »
  • DÜBƏDÜ

    zərf [fars.] dan. İkilikdə

    Tam oxu »
  • DÜBƏND

    is. [fars.] köhn. Ayaqqabı növü. [Molla Qasım] ayağına qara meşindən dikdaban Təbriz dübəndisi və bəzi vaxt sarı rəngli nəleyin geyərdi

    Tam oxu »
  • DÜBƏNDİ

    is. [fars.] köhn. Ayaqqabı növü. [Molla Qasım] ayağına qara meşindən dikdaban Təbriz dübəndisi və bəzi vaxt sarı rəngli nəleyin geyərdi

    Tam oxu »
  • DÜBƏRD

    dübərdini dağıtmaq dan. – divan tutmaq

    Tam oxu »
  • DÜÇAR

    sif. [fars.] Mübtəla, tutulmuş. Naçaram, mən naçaram; Yaman dərdə düçaram. (Bayatı). □ Düçar etmək – üz-üzə gətirmək, rastlaşdırmaq, məruz qoymaq, uğr

    Tam oxu »
  • DÜDƏK

    bax düdük. Çomaq əldə dolaşır dağı, daşı; Qoyun, quzu, köpək, düdək yoldaşı. A.Şaiq

    Tam oxu »
  • DÜDƏMƏ

    sif. və is. 1. İki cinsdən törəmiş; mələz. Qatır düdəmə heyvandır. 2. İkiağızlı; iri. Düdəmə bıçaq

    Tam oxu »
  • DÜDÜK

    is. 1. Qarğıdan və s.-dən qayrılan, nəfəslə çalınan ən sadə çalğı aləti; ney. Bir qədər keçəndən sonra musiqiyə olan həvəsim o qədər azaldı ki, başıbə

    Tam oxu »
  • DÜDÜKÇALAN

    sif. və is. 1. Düdük çalan çalğıçı. [1-ci mücahid:] Ay düdükçülər, … düdükləri işə salın görək. M.S.Ordubadi

    Tam oxu »
  • DÜDÜKÇÜ

    sif. və is. 1. Düdük çalan çalğıçı. [1-ci mücahid:] Ay düdükçülər, … düdükləri işə salın görək. M.S.Ordubadi

    Tam oxu »
  • DÜDÜKÇÜLÜK

    is. 1. Düdükçünün (1-ci mənada) işi, peşəsi, məşğuliyyəti. 2. məc. dan. Adam aldatma xasiyyəti

    Tam oxu »
  • DÜDÜLƏMƏ

    “Düdüləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • DÜDÜLƏMƏK

    f. “Dü-dü” deyərək ev quşlarını çağırmaq. Toyuqları düdüləmək

    Tam oxu »
  • DÜGAH

    is. [fars.] Musiqi muğamlarından birinin adı

    Tam oxu »
  • DÜHA

    is. [ər.] 1. İnsan zəkasının, istedadının ən yüksək zirvəsi; xariqüladə ağıl və zəka; dahilik. [Xumar:] Oxunur gözlərində nuri-düha; Yüksəl, ey şeyx!

    Tam oxu »
  • DÜHALI

    sif. Dühası olan, dühaya malik olan

    Tam oxu »
  • DÜXİŞ

    is. [fars.] k.t. dan. Əkin yerinə iki dəfə cüt sürmə

    Tam oxu »
  • DÜXTƏR

    is. [fars.] klas. Qız. Gözəllikdə gəlsə düxtəri-Misri; Səni ondan min ziyadə deyərlər. “Abbas və Gülgəz”

    Tam oxu »
  • DÜJÜN

    [rus.] On iki eyni növ şeyin ədədi, on iki eyni növ əşyadan düzəldilmiş dəst, komplekt. Bir düjün qaşıq (12 dənə qaşıq)

    Tam oxu »
  • DÜKAN

    is. [ər.] 1. Mal satmaq üçün kiçik bina, kiçik mağaza. Qəssab dükanı. Çörək dükanı. – …Biz deyirik, cümə günlərini tətil eliyək, dükanlarımızı bağlaya

    Tam oxu »
  • DÜKAN-BAZAR

    is. Dükanlar olan yer, bazar, çarşı. Dükan-bazar bağlanıbdır. – Bir su içim saatda bütün dükan-bazar qaldı başına

    Tam oxu »
  • DÜKANÇA

    is. Kiçik dükan

    Tam oxu »