sif. Gübrə verilməmiş, gübrəsi olmayan. Gübrəsiz torpaq
is. 1. Canlıların əzələlərini gərginləşdirmə vasitəsilə fiziki hərəkətlər etmə qabiliyyəti; insanın (heyvanın) fiziki enerjisi, qüvvəsi; qüvvə
zərf Çox çətinliklə, böyük əziyyətlə; zorla. Güc-bəla onları gətirib yola; Deyirəm: – Adıma vurmayın ləkə! S
“Gücəndirmək”dən f.is
icb. Gücənməyə, güc sərf etməyə məcbur etmək
“Gücənmək”dən f.is
f. 1. Güc sərf etmək, güc vurmaq. Stolu qaldırmaq üçün gücənmək. – …Deyib Hacı birdən bərk-bərk gücəndi; Yumruğu Əjdərin ağzına endi
“Gücləmək”dən f.is
bax gücənmək. At çarmıxdan azad olannan sora istədi bir gücləsin, gördü yox, üstündəki can bu canlardan deyil
sif. xüs. 1. Elektrik cərəyanının gərginliyini və ya gücünü artırmağa məxsus cihaz, qurğu (telefon, radio və s
“Gücləndirmək”dən f.is
f. Gücünü artırmaq, daha güclü etmək; qüvvətləndirmək. Səsi gücləndirmək. Müdafiəni gücləndirmək. Diqqəti gücləndirmək
“Güclənmək”dən f.is
f. 1. Gücü, qüvvəsi daha da artmaq; qüvvətlənmək. Qoşun daha da gücləndi. – [Həsən Paşa dedi:] Xotkar sağ olsun, Koroğlu bu saat çox güclənib
sif. 1. Fiziki qüvvəsi çox olan, fiziki cəhətdən inkişaf etmiş; qüvvəli (insan və heyvan haqqında). Güclü adam
is.: güclük çəkmək – çətinlik çəkmək, səy etmək, çalışmaq. Uşaq cavab verməkdə güclük çəkirdi. – [Ceyran:] [Eldar] məni məşğul etmək üçün söhbət mövzu
is. Güclü adamın, heyvanın və ya şeyin xüsusiyyəti, keyfiyyəti; qüvvətlilik. [Vəzir:] Teymur ağanın güclülüyündən söz düşdü, hamı bəylər dedi ki, tama
bax qüvvətölçən
is. xüs. Gücü bir aqreqatdan başqa bir aqreqata, aqreqatın bir hissəsindən digər hissəsinə ötürmək üçün qayış, val və s
sif. 1. Gücü, fiziki qüvvəsi olmayan və ya az olan, fiziki cəhətdən inkişaf etməmiş; qüvvəsiz. Gücsüz adam
is. Gücsüz adam və ya şeyin keyfiyyəti: qüvvətsizlik, zəiflik. [Pərşan Sənubərə:] And içmək də ağlamaq kimi gücsüzlük, iradəsizlik əlaməti deyilmi? B
f. Güclə məcbur etmək
[fars.] : güdaza vermək – birinin məhvinə, yoxa çıxmasına, fəlakətə uğramasına səbəb olmaq. [Yasəmən:] Demədimmi nahaq yerə özünü güdaza verəcəkdir
dan. bax gödək
dan. bax gödəkboy(lu). Bu arvad güdəboy, adətdənkənar yoğun bir adam idi. Çəmənzəminli
“Güdəlmək”dən f.is
dan. bax gödəlmək. Söylə mənə: vəzarəti-milliyəniz düzəldimi? Ya uzun əl, uzun papaq qıssalaşıb güdəldimi? M
“Güdmək”dən f.is
f. 1. Gizlicə birinin dalınca baxmaq, gözdən qoymamaq; gözləmək. O, yolda adam qoymağa, Qədimin yolunu güdməyə başladı
is. dan. Güdmə, güdmək işi. □ Güdükdə durmaq (olmaq) – dayanıb, gizlənib güdmək. Mən bağa girib oynayacağam, siz güdükdə olun
is. Güdən, keşik çəkən adam, gözətçi
“Güdülmək”dən f.is
“Güdmək”dən məch
klas. bax gövhər. Yüz elm oxusan axırı avarə qalarsan: Baxmazlar sənin dürlü gühərin var. M.Ə.Sabir
is. [fars.] 1. Çiçək (danışıqda “qızılgül” mənasında da işlənir). Ağaclar gül açıb. Gül dərmək. – …Bir dəstə gül olaydım; Asılaydım yaxannan
top. Gül və çiçəklər. Yaz kimi qoynunu açsın gələcək; Yollara gül-çiçək saçsın gələcək! M.Müşfiq
cəm, bot. Ağac, kol, otşəkilli müxtəlif bitkilərin daxil olduğu fəsilənin adı. Gül-çiçəklilər fəsiləsi
sif. Üzərində gül şəkilləri olan; güllü. Gül-gül yaylıq
is. [fars.] Qızılgül yarpaqlarını distillə etmək yolu ilə alınan ətirli maye, gül suyu. Gülab çəkmək
is. [fars.] Gülab saxlamaq üçün aşağısı girdə, boğazı dar, uzun və qəşəng formalı çini, ya metaldan qab; gülabqabı, gülabsüzən
bax gülabdan
bax gülabdan. …Güldanlar, gülabsüzən, hər cürə qədəh və fincanlar, arvad kəməri, bilərzik, gərdənbənd və sairəni Şahbəy tərifləyə-tərifləyə demişdi… Ə
is. [fars.] Gül əkməyi, gül becərməyi, ümumiyyətlə, gülü çox sevən adam; çiçəkbaz
is. Gül əkməyi, gülü becərməyi, ümumiyyətlə, gülü çox sevmə; çiçəkbazlıq. Əlisa arada söhbət zamanı özünün gülbazlığından ağsaqqal həkimə də söhbət aç
sif. və is. Klassik Azərbaycan poeziyasında gözəlin epitetlərindən (sifətlərindən) biri. Neyləmişəm inciyibsən; Yenə, ey gülbədən, məndən