1. Güc sərf etmək, güc vurmaq. Stolu qaldırmaq üçün gücənmək.
– …Deyib Hacı birdən bərk-bərk gücəndi; Yumruğu Əjdərin ağzına endi.
2. məc. Cəhd etmək, çox çalışmaq.
Sərdar Rəşid bu son sözümün cavabını vermək üçün xeyli gücəndi.
GÜCƏNMƏK
f.
1. Güc sərf etmək, güc vurmaq. Stolu qaldırmaq üçün gücənmək.
2. məc. Cəhd etmək, çox çalışmaq.
1. Güc sərf etmək, güc vurmaq. Stolu qaldırmaq üçün gücənmək.
2. məc. Cəhd etmək, çox çalışmaq.