sif. dan. Qarnı iri olan; kök, yoğun, yekəqarın. Göbəkli adam. – Atlı dəstəsinin önündə gələn yaşıl çalmalı, şişman göbəkli adam Həmədan valisi idi… Ə
is. köhn. Göbəkduası yazan adam, molla (bax göbəkduası). Deyin o göbəkyazana, qələmin ucun yavaş bas! M
is. 1. bot. Xlorofili olmayan, əsasən sporlar vasitəsilə çoxalan ibtidai bitki. Yeməli göbələk. Zəhərli göbələklər
sif. Başının forması göbələk kimi olan; yastıbaş. Göbələkbaş adam. // is. Ağ əmmaməli din xadimlərinə istehza ilə verilən ad
is. Kiçik, xırda göbələk
is. Çoxlu göbələk bitən yer
bax göbələkvari
bax göbələkvarilik
sif. Göbələk şəklində olan, şəkilcə göbələyə oxşayan; göbələkşəkilli. Göbələkvari tağ
is. Göbələyə oxşayan şeyin şəkil və vəziyyəti; göbələk şəkillilik
sif. Boyca çox balaca; qısaboylu, kiçikboylu. Sizi maraqlandıran məhrum sahibi haman bu gödəcik, axsaq, yaraşıqsız adamdır
is. Gödəcik şey və ya adamın halı
bax qısa. Gödək oğlan. Gödək saç. Gödək vaxt. Gödək yol. Gödək (z.) danışmaq. İs. mənasında. Gödək atıldı vurdu uzunun başına; Uzun dedi: “Əcəb yadıma
sif. Ayağı gödək olan; qısaayaqlı. Gödəkayaq miz
sif. Barmağı, ya barmaqları gödək olan
sif. Boğazı, quncu gödək olan; qısa boğaz(lı). Gödəkboğaz çəkmə
sif. Boyu hündür olmayan, boyu qısa olan; alçaqboy(lu) : …Novruz 30 yaşında, gödəkboy, canlı oğlan idi
sif. Boynu gödək olan; qısaboyun(lu). Gödəkboyunlu adam
1. zərf Qısaca, uzun olmayan, müxtəsər. Gödəkcə danışmaq. // Sif. mənasında. Gödəkcə ip. 2. is. Bədənə kip yapışan qısa isti üst geyimi
sif. Gödəkcə geymiş, əynində gödəkcə olan. …Gödəkcəli, arıq bir oğlan direktor otağına girdi. Mir Cəlal
sif. Gödəkcə tikməyə yararlı, gödəkcə tikmək üçün. Gödəkcəlik parça. // İs. mənasında. Allah eləyəydi, mənə gödəkcəlik, şalvarlıq da almış olaydı! M
bax gödəksap(lı). Gödəkdəstəli balta
sif. Qıçları gödək olan; qısaqıçlı. Gödəkqıçlı kişi
sif. Qolu gödək olan; qısaqol(lu). Gödəkqollu jaket. – [Qızlar] kombinezon geymiş, saçlarını yığıb yaylıqla bağlamış, dirsəkdən yuxarı gödəkqollu köyn
sif. Quyruğu gödək olan; qısaquyruq(lu). Gödəkquyruq it. – Gödəkquyruq dayçaların kişnəməsi eşidilirdi
is. Gödək şeyin halı; qısalıq (uzunluq ziddi). …A kişi! O nədi hər nömrədə götürüb bəzi müsəlman şəhərlərinin arvadlarının tumanının gödəkligin gah ya
sif. Saçları gödək olan, saçları qısa kəsilmiş; qısasaç(lı). Gödəksaç qız
sif. Sapı gödək olan; qısadəstə( li). Gödəksap bel
sif. Yunu gödək olan; qısayun(lu). Gödəkyunlu qoyun
“Gödəldilmək”dən f.is
məch. Gödək kəsilmək, kəsilib gödək edilmək; qısaldılmaq
“Gödəlmək”dən f.is
f. 1. Gödək olmaq, qısalmaq. Paltarı yuduqca gödəldi. – [Rza:] Divarların kölgəsi gödələrək öz dibinə düşdüyü günorta zamanları günəş adamı ilan kimi
“Gödəltdirmək”dən f.is
icb. Gödək hala saldırmaq; qısaltdırmaq
“Gödəltmək”dən f.is
f. 1. Gödək etmək, qısa etmək, qısaltmaq. Paltonu gödəltmək. 2. Müddətcə azaltmaq, məhdudlaşdırmaq, qısaltmaq
is. dan. Qarın. Çaqqal var ki, gödən çıxarır, qurdun adı bədnamdır. (Ata. sözü)
bax qarınqulu