f.sif. bax qalaylı. Qalaylanmış qazan. – Səhləbçilər yenicə qalaylanmış iri çaydanlarını sallayaraq: “Səəlləbisinə məlhəmi!” – deyə bağırırlar
“Qalaylatmaq”dan f.is
icb. Qalay çəkdirmək, qalaylama işi gördürmək, ağartdırmaq. Qazanı qalaylatmağa vermək
sif. 1. Üzərinə qalay vurulmuş, qalayla ağardılmış. Qalaylı qazan. Qalaylı tava. 2. məc. Üzdən bəzədilmiş, zahirən gözəl; saxta
1. sif. Qaldıran, ağırlıq qaldıran. Qaldırıcı mexanizm. – Yeni tikilmiş buruqda qaldırıcı maşın təzə qazma borularını çəkib yuxarı apardı
“Qaldırılmaq”dan f.is
“Qaldırmaq”dan məch. Yerə tökülmüş şeylər qaldırıldı. Lövbər qaldırıldı, gəmi yola düşdü. Bayraqlar qaldırıldı
is. köhn. Səki. Gecəki yağmurlardan çuxurlar göl-göl durmuş, ensiz bir qaldırım üzərində gəzirdim. A
“Qaldırmaq”dan f.is
f. 1. Əyilərək yerdən götürmək, qalxızmaq. Kitabı qaldırmaq. Daşı qaldırmaq. Yerə düşmüş yaylığı qaldırmaq
“Qaldırmaq”dan icb
[fr.] 1. Binanın ayrı-ayrı hissələrini bir-biri ilə birləşdirən örtülü uzun eyvan. Şüşəbənd qalereya
sif. Qalereyası olan
[fr.] Peçenye növü. Uzun, büllur vazlardakı mürəbbədən, qənddən çaya saldılar, qaletdən yeyib çaydan içdilər
bax qalıq 1-ci mənada
bax qalxıq. Balacayev tükü yolunmuş sısqa cücəyə, … ortaboylu, çiyinləri qalxaq Sübhanverdizadə isə xortumlu bir filə dönmüşdü
is. köhn. Qədim müharibələrdə qılınc və s. zərbəsindən qorunmaq üçün əldə tutulan dairə və ya düzbucaq şəkilli sipər (ağacdan, metaldan, dəridən qayrı
bax qalxanvari
is. zool. Qın, sərt örtü (qabıq). Yumşaqbədənlilərin bəziləri yastı formada olub, arxalarında qabıq əvəzinə qalxancıq vardır
sif. Yekəqulaq, qulaqları böyük; iri qulaqlı
sif. Qalxanla silahlanmış
is. məh. Quru yamaclarda bitən bir bitki
sif. Şəkilcə qalxana oxşayan. ◊ Qalxanvari vəzilər anat. – insanın və onurğalı heyvanların orqanizmində maddələr mübadiləsində iştirak edən daxili sek
sif. Qalxmış halda olan, dik (yatıq müqabili). Onun … şinelinin qalxıq yaxasından üzü və çuxura düşmüş gözləri də güclə görünürdü
“Qalxınmaq”dan f.is
f. Qalxmaq, durmaq. Birdən rus qızı yerindən qalxındı, sanki canının ağrısından Ulduzun əllərini bərk-bərk sıxdı
“Qalxışmaq”dan f.is
f. 1. Hamı birdən ayağa qalxmaq. 2. bax qalxmaq 5-ci mənada. [Nizami:] Qızıl Arslanın Məmundan alaraq bizə aşılamaq istədiyi yanlış fikirlərin birisi
“Qalxızmaq”dan f.is
bax qaldırmaq 1-ci mənada
“Qalxmaq”dan f.is
f. 1. Ayağa durmaq, dik vəziyyət almaq. Müəllim sinfə girdikdə şagirdlər qalxdılar. Bütün salondakılar ayağa qalxdılar
is. 1. Bir şeyin, işləndikdən sonra artıq qalmış hissəsi, parçası. Yemək qalıqları. Xörəyin qalığı. – Dümbər papiros qalığını ayağı ilə basıb söndürdü
sif. riyaz. Böldükdə qalıq qalan (bax qalıq 4-cü mənada)
sif. riyaz. Böldükdə qalıq qalmayan (bax qalıq 4-cü mənada)
is. Qalma, sağlıq, dirilik. Dəli könlüm, məndən sənə əmanət; Demə bu dünyada qalım yaxşıdır. Xəstə Qasım
sif. 1. Kütləsi köndələn vəziyyətdə çox yer tutan, yoğun (nazik müqabili). Qalın kitab. Qalın divar. Qalın döşək
sif. Canı bərk, ətli-canlı. Xankişi bir qalın-qayım arvadı aralığa saldı. Mir Cəlal
sif. Bığları yoğun olan. Qalınbığlı kişi
sif. Çox qalın. Qalınca bir tir. // Qalın. Qısa adamın qalınca dodaqlarında istehzalı bir gülüş bilindi
sif. Dodaqları qalın olan
sif. Qabığı qalın olan. Qalınqabıq qoz. Qalınqabıq püstə. Qalınqabıq qovun. – Otağım doludur sükutla; Sükutun içində mən qalınqabıq meyvə içində qalmı
sif. Heç bir şey qanmayan, həssaslıqdan, real düşünmək qabiliyyətindən məhrum; küt, qanmaz, dərrakəsiz
sif. Qaşları qalın olan
bax qalınlaşdırmaq
“Qalınlaşdırılmaq” dan f.is
məch. Daha qalın hala salınmaq, daha qalın edilmək
“Qalınlaşdırmaq”dan f.is