zərf Artıqlaması ilə, çoxlu. Səkinə oğlunun qeyrət və hümmətini görüb ziyadəsincə şad idi. “Məktəb”
is. [ər.] Təntənəli qonaqlıq. Qazax bəylərindən qonağı gəldi; Bir həftə ziyafət göyə yüksəldi. Aşıq Ələsgər
“Ziyalandırılmaq”dan f.is
məch. 1. İşıqlandırılmaq, nurlandırılmaq. 2. məc. Maarifləndirilmək
“Ziyalandırmaq”dan f.is
f. 1. İşıqlandırmaq, nurlandırmaq. Milləti ayıldan və onun ruhani və cismani qüvvələrini hərəkətə gətirən, qəlbini ziyalandırıb, ruhunu təzələndirən g
“Ziyalanmaq”dan f.is
f. 1. İşıqlanmaq, nurlanmaq. Günəş çıxdı, ziyalandı yer üzü; Cilalandı səfalandı yer üzü. A.Səhhət. Ziyalanır bütün evlər, cahan olur rövşən
1. is. Elm, texnika, mədəniyyət sahəsində təhsilə və xüsusi biliyə malik olan və əqli əməklə məşğul olan adam
“Ziyalılaşmaq”dan f.is
f. Ziyalı olmaq, mədəni olmaq, mədəniləşmək. Kənd məktəbində dərs deyirdi, fikrən də Mirzə Kərim ziyalılaşmışdı
is. Mədənilik, fikri-açıqlıq
is. [fars.] Zərər. Ziyan vermək. Ziyan vurmaq. Ziyan dəymək. Ziyana düşmək. Ziyan gətirmək. Ziyan görmək
is. və sif. Cinayət məqsədi ilə xalqa, dövlətə ziyan vuran, pislik edən (adam); ziyankar. // Zərərli, zərərverən
is. Ziyançının gördüyü cinayət işi; cinayət məqsədi ilə xalqa, dövlətə ziyan vurma, pislik etmək məqsədi ilə görülən iş
[fars.] bax ziyankar. Siçan ziyanxor heyvandır
bax ziyankarlıq
sif. [fars.] Ziyan verən, ziyan toxunduran, ziyançı, zərərverən; ziyan və zərərə səbəb olan, müzür. [Kərim baba:] Baxın o, ilan quyruğu kimi qara bulu
bax ziyançılıq
bax zərərli. Acıqlı qalxan, ziyanlı oturar. (Ata. sözü). Mən onun qəsdən ziyanlı bir addım atdığına inanmıram
is. Zərər, itki, tələfat, xəsarət, zərər. Zəf eylədi aciz məni, qaldım əməlimdən; Çəkdim nə ziyanlıq
bax zərərlilik
1. sif. bax zərərsiz. Ziyansız dərman. Ziyansız adam. 2. zərf Heç bir zərərə, ziyana uğramadan; xətərsiz, xəsarətsiz, sağ-salamat
bax zərərsizlik
sif. Zərər gətirən, zərərverici. Abşeronda çoxdan kökü kəsilmiş canavar, tülkü, çaqqal kimi ziyanverən heyvanlar haradansa peyda olub
bax zərərverici. Ziyanvericilərlə mübarizə
is. [ər.] köhn. Hörmət əlaməti olaraq birini görməyə, biri ilə görüşməyə gəlmə; görüşə gəlmə; vizit. Münəccimbaşı Mirzə Sədrəddin qibleyi-aləmin ziyar
is. Ziyarət edən adam, ziyarətə gedən (gələn) adam. Qayıdan ziyarətçilər qəsəbədə qalanlardan əhvalatı təfərrüatı ilə öyrənmək istəyirlər
is. Ziyarət işi, ziyarət etmə
is. [ər. ziyarət və fars. …gah] Ziyarət yeri, ziyarət üçün gedilən yer. [Şeyx Kəbir:] Qapılıb hissə olmasan gümrah; Olacaq məqbərin ziyarətgah
is. Dərinin üstündə əmələ gələn müxtəlif böyüklükdə düyüncüklər. □ Ziyil tökmək – çoxlu ziyil əmələ gəlmək, ziyillə örtülmək
is. Xırda, kiçik ziyil
“Ziyildəmək”dən f.is
f. Üşümək, soyuqdan titrəmək, tir-tir əsmək
sif. Ziyili olan, ziyillə örtülü olan. Ziyilli qurbağa. Ziyilli əl
is. Ziyilli olma, ziyil çıxarma, ziyillə örtülü olma
bax dəmrovotu. Ziyilotu və ya dəmrovotu köhnə daş divarlarda, meşə kənarlarında, əkinlərdə və zibilli yerlərdə bitən və narıncı süd şirəsi olan çoxill
is. xüs. 1. Metalları qaynaq yolu ilə bir-birinə yapışdırma, calama, birləşdirmə, qaynaq. // Metalda qaynaq, calaq yeri
“Zodlamaq”dan f.is
f. xüs. 1. Zod qoymaq, qaynaq yolu ilə calamaq (dəmiri). 2. Metalı döyməklə uzatmaq
sif. dan. 1. Zodu (1-ci mənada) olan. Zodlu balta. – Gəldilər təzələr, ağzı çox odlu; Kotan yaxşı qaçar olanda zodlu
is. Ağacda və başqa bitkilərdə yenicə cücərən göy qabıqlı incə budaqların hər biri; pöhrə. Söyüdün zoğları
is. Yeməli, qırmızı meyvəsi olan bərk oduncaqlı ağac (kol). Zoğal 5-6 metr hündürlükdə, qışda yarpağı tökülən kol və ya ağacdır
is. Zoğal və ya zoğal qurusu ilə bişirilən aş
sif. Zoğal rəngində, tünd-qırmızı. Zoğalı parça. – …Vaqif isti kürkünü soyundu, nökərlərdən biri onun çiyninə zoğalı çuxasının üstündən samur xəzli ip
is. Çoxlu zoğal ağacı bitən yer, zoğal ağacları bol olan yer
“Zoğlamaq”dan f.is
f. 1. Zoğ atmaq, zoğ vermək, ağacın kökündən zoğlar çıxmaq. 2. Yerə yeni kök atmaq
“Zoğlanmaq”dan f.is
f. Öz-özünə zoğ atmaq, cücərib çıxmaq, uzanmaq, boy atmaq; pöhrələnmək