sif. 1. Yardım edən, kömək edən; kömək göstərən. 2. Əsas deyil, ikinci dərəcəli rolu, əhəmiyyəti olan, əsas şeyə kömək edən; əlavə
is. Yardımçı olma, yardım etmə, kömək etmə
sif. Köməksiz, müavinətsiz. // Zərf mənasında. Yardımsız qalmaq
is. Köməksizlik
“Yardırmaq”dan f.is
icb. Yarma işi gördürmək. Şalban yardırmaq. Odun yardırmaq
“Yardırtmaq”dan f.is
icb. Yarmağa məcbur etmək
[ər.] din. Ey Allah! Allahım! İlahi! (Allaha müraciət). Əsərsiz ahimə sən vergilən əsər, yarəb! Qövsi
is. Çapacaq, dəhrə
is. Müvəqqəti su axınlarının əmələ gətirdiyi dikyamaclı çuxur
is. bot. Zibilli yerlərdə, habelə təpələrdə bitən birillik bitki, quşəppəyi
is. Tən bölünmüş iki hissədən biri. Eyni yarısı. Almanın yarısı. Kitabın yarısını oxudum. Ömrünün yarısını səhayətdə keçirmişdir
Mürəkkəb sözlərin, “tam, tamamilə deyil, qismən, yarımçıq” mənasında olan birinci tərkib hissəsi; məs
zərf Yarıya bölərək, yarıya bölünmüş halda
zərf Natamam, yarımçıq. Könlümə üz tutdum yır-yığış çağı; Baharı yarımçıq, yarı-yarımçıq… M.Araz
zərf Yarısı qədər, əlli faiz. İstehsal yarı-yarıya artmışdır. – Hələ gələn il dəzgahlar yarı-yarıya artacaqdır
sif. Lazımınca, doyunca yeməyən, yemək tapmayan (çox vaxt “yarıac, yarıtox” şəklində işlənir). Yarıac insanlar
sif. Tam qapalı olmayan, azacıq açıq. Yarıaçıq göz. – Maya ehmalca yarıaçıq qapını örtüb xalatını çıxartdı
sif. Bir az aralı, qismən aralı. Yarıaralı pəncərə. Qapını yarıaralı (z.) qoymaq
sif. Qismən bataqlıq olan. Yarıbataqlıq yer
zərf Yarısı qədər, tən yarı. Çörəyi yarıbayarı bölmək. Əhəngi quma yarıbayarı qatışdırmaq. Xərci yarıbayarı aralarında böldülər
sif. və zərf Tam bayğın olmayan; azacıq bayğın, bir qədər bayğın. Yarıbayğın halda uzanmaq. – Sürəyya yarıbayğın … idi
is. Yarıbayğın hal, vəziyyət. [Nuriyyənin] nəhayətsiz dərəcədə xoş bir yarıbayğınlıq içində gözləri dumanlandı
sif. Tam bərk olmayan, bir qədər bərk. Yer qabığının üst qatlarının ağırlığı həmin maye kütləsinə (maqma) çox böyük təsir göstərir
bax yarıbayğın. Rza Qəhrəmani cəld yerindən sıçrayıb yarıbihuş halda torpaqdan qopmaq istəməyən Məhbusinin qollarını açdı
sif. Tam bişməmiş, lazımınca bişməmiş, yarıçiy. Yarıbişmiş yumurta
bax yarımcan. Nabatoğlu yaxşıca əzişdirildi, yarıcan çölə atıldı. S.Rəhimov
bax yarıcan
zərf Tamamilə, çox da ciddi olmayan, bir qədər ciddi. Bu olmadı, Dilara bacı, – deyə Tahir yarıciddi, yarızarafat etiraz elədi
bax yarımçılpaq. İndi ananın yarıçılpaq bədəni şaxta qarşısında müdafiəsiz qalmışdır. Ə.Məmmədxanlı
sif. Tam dəyməmiş, lazımınca yetişməmiş. Yarıdəymiş alma. Yarıdəymiş qarpız. – Baba əncirin yarıdəymişindən … dərib nənəyə verərdi
zərf Tam gerçək olmayan, qismən gerçək olaraq. Yarızarafat, yarıgerçək dedi
sif. Tam geyinməmiş. Yarıgeyinmiş (z.) halda bayıra çıxmaq
zərf Yarıqiymətinə, yarıbahasına
zərf Könülsüz olaraq; istəməyərək. Tapdıq yarıkönül razı oldu. Ə.Vəliyev
1. is. Bir şey üzərində uzununa dərin kəsik. Hardasa lap yaxında, deyəsən buxarının yanında, divardakı yarıqlardan birində gizlənmiş qarafatma kəsik-k
zərf Yarığı, kəsiyi çox olan; hər tərəfi yarıq; yarılmış, yarıqlarla örtülmüş; çatlaq-çatlaq. Əlləri yarıq-yarıq olmuşdu
sif. Tam qapalı, örtülü olmayan; azca qapalı, bir qədər örtülü; yarıaçıq. Yarıqapalı göz. Yarıqapalı pəncərə
sif. Tam qaranlıq olmayan; alaqaranlıq. Axşam onlar yarıqaranlıq zirzəmidə oturardılar. Ə.Məmmədxanlı
sif. Yarığı, yarıqları, kəsiyi olan. Yarıqlı torpaq
sif. Yarıq şəklində olan, yarıq şəklində
“Yarılamaq”dan f.is
f. 1. İki (bərabər) hissəyə bölmək, yarıya bölmək. Almanı yarılamaq. Kağızı yarılamaq. 2. Bir işin yarısını görmək
“Yarılanmaq”dan f.is
məch. 1. İki hissəyə bölünmək, yarıya bölünmək. 2. Bir işin yarısı görülmək
“Yarılatmaq”dan f.is
icb. Yarıya böldürmək