Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ZİNƏTLƏNDİRİLMƏK

    məch. Zinət verilmək, bəzədilmək, süsləndirilmək

    Tam oxu »
  • ZİNƏTLƏNDİRMƏ

    “Zinətləndirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZİNƏTLƏNDİRMƏK

    f. Bəzəmək, süsləmək, bəzək vurmaq, yaraşıq vermək. Məgər bu səhranı zinətləndirən və ağacın özünə hüsn və lətafət verən biz yarpaqlar deyilik? F

    Tam oxu »
  • ZİNƏTLƏNMƏ

    “Zinətlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZİNƏTLƏNMƏK

    qayıd. Bəzənmək, süslənmək, özünə bəzək-düzək vermək; qəşəng geyinmək. …Seyrəngah yaşıl otla, … rəngli çiçəklərlə zinətlənmişdi

    Tam oxu »
  • ZİNƏTLİ

    sif. Bəzəkli, süslü, bəzənmiş; qəşəng geyinmiş, bəzəkli-düzəkli. Zinətli nərgizdən, tər bənövşədən; Al-yaşıl geyinib şad olan dağlar! Aşıq Dilqəm

    Tam oxu »
  • ZİNG

    is. 1. anat. məh. İnsan və heyvanlarda bazı və baldır sümüyü. 2. bax zingirə

    Tam oxu »
  • ZİNGİLDƏMƏ

    “Zingildəmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZİNGİLDƏMƏK

    f. 1. Zingilti səsi çıxarmaq. Buruq-buruq bacalardan çıxır tüstü, ağ duman; Küçələrdə it soyuqdan zingildəyir, üşüyür

    Tam oxu »
  • ZİNGİLDƏŞMƏ

    “Zingildəşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZİNGİLDƏŞMƏK

    qarş. Hamı birdən zingildəmək. Vahiməyə düşmüş itlər zingildəşir, uzaq briqadaların iclasa gələn heyət üzvlərinin atları kişnəşirdi

    Tam oxu »
  • ZİNGİLDƏTMƏ

    “Zingildətmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZİNGİLDƏTMƏK

    icb. 1. Zingildəməyə məcbur etmək, zingildəməsinə səbəb olmaq. İti vurub zingildətdi. 2. Zınqıldatmaq

    Tam oxu »
  • ZİNGİLTİ

    is. Vurulan və ya xəstə itin çıxardığı səs, zarıltı

    Tam oxu »
  • ZİNGİRƏ

    is. Kiçik üzüm salxımı. Üzümü elə təmizləyiblər ki, deyərsən, günorta çağı buradan bir dəstə oğru keçib

    Tam oxu »
  • ZİNGVARA

    is. Salxımları çox xırda və dənələri tökülmüş üzüm

    Tam oxu »
  • ZİNHAR

    nida [fars.] klas. Məbada, amandır, ay aman, saqın, ehtiyatlı ol (adətən bir şeydən saqındırmaq üçün işlənir)

    Tam oxu »
  • ZİR

    is. [fars.] Ərəb (fars) əlifbasında “e” səsini bildirmək üçün samitlərin altına qoyulan 0 işarəsi; kəsrə

    Tam oxu »
  • ZİR-ZƏBƏR

    zərf [fars.] Alt-üst. □ Zir-zəbər etmək – alt-üst etmək, vurub dağıtmaq, yerlə yeksan etmək. Zir-zəbər olmaq – alt-üst olmaq, dağılmaq, pozulmaq, məhv

    Tam oxu »
  • ZİR-ZİBİL

    top. 1. Tör-töküntü, süpürüntü, tullantı. Tikəndə quş yuva çör-çöp yığıban zir-zibil istər. Q.Zakir. [Cəmilə:] Budur, papiros kötüyü kimi zir-zibili a

    Tam oxu »
  • ZİRA

    bağl. [ər.] Çünki, ona görə ki (bəzən “ki” bağlayıcısı ilə). Deməzəm dəxi: “Sənə aşiqəm”, ey gül! Zira; Sənə aşiqliyim izhar edəli xar olubam

    Tam oxu »
  • ZİRAB

    is. [fars.] köhn. Ayaqyolu

    Tam oxu »
  • ZİRAƏT

    is. [ər.] köhn. 1. Əkinçilik. Sizin yerin camaatı ziraətə məşğul olarmı? Ə.Haqverdiyev. Maarif, nəqliyyat, ziraət, ticarət və sair işlərimizin islaha

    Tam oxu »
  • ZİRCAMƏ

    is. [fars.] köhn. Alt paltarı, tuman-köynək. Çamadanın içində … bir neçə top ağ köynək və zircamə və bir neçə dənə ağ dəsmal vardı

    Tam oxu »
  • ZİRCAMƏLİK

    is. köhn. Zircamə üçün yararlı, alt paltarlıq. Zircaməlik parça. – [Xonçaya] … bir dəst ipək parçadan zircaməlik, iki ədəd imperial və sair ufaq-tufaq

    Tam oxu »
  • ZİRDƏST

    is. [fars.] köhn. Əlaltı, köməkçi. [Şah:] Xacə Mübarək, sənin zirdəstlərin də çölə çıxsınlar, sən qal! M

    Tam oxu »
  • ZİREH

    is. [fars.] 1. köhn. Ox və s. yaralayıcı silahlardan qorunmaq üçün döyüşçülərin üstdən geydikləri dəmir tordan, yaxud qalın dəridən geyim

    Tam oxu »
  • ZİREHDEŞƏN

    sif. hərb. Zirehli örtüləri deşən, dəlib keçən. Zirehdeşən mərmi. Zirehdələn top

    Tam oxu »
  • ZİREHDƏLƏN

    sif. hərb. Zirehli örtüləri deşən, dəlib keçən. Zirehdeşən mərmi. Zirehdələn top

    Tam oxu »
  • ZİREHLƏMƏ

    “Zirehləmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZİREHLƏMƏK

    f. Zireh vurmaq, bir şeyin üzərini zirehlə örtmək

    Tam oxu »
  • ZİREHLƏNMƏ

    “Zirehlənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZİREHLƏNMƏK

    məch. 1. köhn. Zireh geymək (bax zireh 1-ci mənada). 2. Zirehlə örtülmək, üzərinə zireh çəkilmək (bax zireh 2-ci mənada)

    Tam oxu »
  • ZİREHLƏNMİŞ

    f.sif. bax zirehli 1-ci mənada. Dəniz kimi coşub-daşır; Zirehlənmiş pəhləvanlar. S.Vurğun

    Tam oxu »
  • ZİREHLİ

    sif. 1. köhn. Zireh geymiş (bax zireh 1-ci mənada). Zirehli döyüşçü. 2. Zirehlə örtülmüş, üzərinə zireh çəkilmiş (bax zireh 2-ci mənada)

    Tam oxu »
  • ZİRƏ

    is. bot. Çətirçiçəklilər fəsiləsindən iki və ya çoxillik ot cinsi və həmin bitkinin ədviyyat kimi xəmirə və s

    Tam oxu »
  • ZİRƏÇİÇƏYİ

    is. bot. Çoxillik bəzək bitkisi

    Tam oxu »
  • ZİRƏFKƏND

    is. [fars.] mus. Azərbaycan muğamlarından birinin adı. 12 əsas muğam bunlar idi: üşşaq, nəva, busəlik, rast, əraq, isfahan, zirəfkənd, büzürg, zəngulə

    Tam oxu »
  • ZİRƏK

    sif. [fars.] Bacarıqlı, əlindən iş gələn, cəld, çevik, çox diribaş. [Hacı Qara:] Yaxşı, siz istəyirsiniz ki, quşdan da zirək olub Arazın o tayına səkə

    Tam oxu »
  • ZİRƏKLƏNDİRMƏK

    bax zirəkləşdirmək

    Tam oxu »
  • ZİRƏKLƏNMƏ

    “Zirəklənmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZİRƏKLƏNMƏK

    bax zirəkləşmək

    Tam oxu »
  • ZİRƏKLƏŞDİRMƏ

    “Zirəkləşdirmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZİRƏKLƏŞDİRMƏK

    f. Zirəkləşməsinə səbəb olmaq, daha da zirək etmək

    Tam oxu »
  • ZİRƏKLƏŞMƏ

    “Zirəkləşmək”dən f.is

    Tam oxu »
  • ZİRƏKLƏŞMƏK

    f. Daha da zirək olmaq, cəld olmaq, diribaş olmaq, çevik olmaq, bacarıqlı olmaq. Uşaq böyüdükcə zirəkləşir

    Tam oxu »
  • ZİRƏKLİK

    is. Bacarıq, əlindən iş gəlmə, cəldlik, çeviklik, diribaşlıq. Uşağın zirəkliyi. – [Nəbi] öz zirəklik və qoçaqlığı ilə Şuşa qalasında məşhurlaşır

    Tam oxu »
  • ZİRƏNG

    bax zirək. Tülkünün zirəngi iki ayağından tələyə düşər. (Ata. sözü). Aldanma özün bir kəsə, huşyarü zirəng ol

    Tam oxu »
  • ZİRƏNGLİK

    bax zirəklik

    Tam oxu »
  • ZİRİNC

    is. [fars.] bot. 1. Yarpaqlarının bir hissəsi tərsinə çevrilmiş, çiçəyi açıq-sarı rəngli, meyvəsi turşməzə olan kol bitkisi

    Tam oxu »