[yun. patriarches] 1. Qəbilə cəmiyyətində qəbilə başçısı. 2. Bir ölkədəki pravoslav kilsəsinin yüksək ruhani rütbəsi və bu rütbəni daşıyan şəxs
[yun.] 1. bax pədərşahlıq. 2. Patriarxın idarəsi altında olan kilsə
is. Patriarxın vəzifəsi, işi; patriarx titulu
[fr.] 1. Odlu silahlarda, əsasən tüfəng və tapançada atmaq üçün barıt, qırma və ya güllə ilə doldurulmuş pistonlu (kapsullu) metal, ya karton tağalaq
is. [fr.] Ev şəraitində müalicə; profilaktik idarələrlə yanaşı, uşağın inkişafına və tərbiyəsinə nəzarət etmə
[alm. patrontasche] Tüfəng və tapança patronlarını qoymaq üçün yuvacıqları (gözləri) olan kəmər. [İmamverdi:] A kişi, patrondaş hanı? Yalandan küyə ba
“Patronlamaq”dan f.is
f. Silaha patron qoymaq; tüfəngi, ya tapançanı doldurmaq
sif. Patronu olan, patron qoyulmuş; dolu. Patronlu tüfəng
sif. Patronu olmayan, patron qoyulmamış; boş. Patronsuz tüfəng
[fr.] Müəyyən bir rayonun təhlükəsizliyinə, nizam və qaydasına nəzarət etmək üçün ayrılmış əsgər, milis və s
[yun. pausis – kəsilmə] 1. Danışıq zamanı müvəqqəti dayanma, fasilə, ara vermə. 2. Musiqidə: ritm cəhətdən tənzim edilən fasilə
[fr.] Bağlarda, parklarda və s.-də hər hansı bir məqsəd üçün tikilən kiçik yüngül tikili. Su pavilyonu
is. 1. Bir neçə adam arasında bölünən şeydən hər birinə düşən hissə. [Heydər bəy:] Yoldaşlarım da bu səfər paylarını mənə verdilər
is. [fars.] klas. Ayaq. Düşəydi payinə bənövşə, sünbül; Xuraman-xuraman əlində də gül. Q.Zakir. Fəqət nə güclü, zəif bir vücud var, yahu! Ki, hazıram
pay-bölüş etmək (eləmək) – bölüşdürmək, aralarında paylaşdırmaq. …Şahmar bəy bir neçə ildi mal-dövləti pay-bölüş edib [Şah bəydən] aralanmışdı
is. dan. Pay, hissə, qismət. Ellər bu dünyadan pay-lüş alanda; Azadlıq sovqatı adıma gəldi. M.Rahim
dan. bax piyada 1-ci mənada. Kəl Həsən Simurqun qanadınnan öpüb, pay-piyada gəlib çıxdı Bəndərpuşa. (Nağıl)
is. Bir şeyi saxlamaq üçün tir, dayaq, sütun; dirək. Sınmış şalbanın altına paya vurmaq. – …Bəziləri paya kəsib hazırlayır, çayın içinə salınmış iri d
is. Kiçik paya, balaca paya
is. dan. Yerə basdırılmış payalardan düzəldilmiş çəpər. Payaçəpəri çəkmək
“Payalamaq”dan f.is
f. Paya basdırmaq, paya vurmaq. Üzümlüyü payalamaq
“Payalanmaq”dan f.is
məch. Paya basdırılmaq, paya vurulmaq
is. Hər hansı bir işdə payına düşən pulu verərək üzv olan adam (bax pay1 6-cı mənada). Payçıların iclası
is. və sif. [fars.] klas. Davamlı, qaim, sabit, sürəkli. Bəxtəvər, Vahid, o kəslərdir ki, bu xoş aləmdədir! Hər zaman bu şən həyatı paydar istər könül
is. [fars.] klas.: nə payədə – nə dərəcədə, nə qədər. [Həsənağa Hacı Quluya:] Görürsən, hacı, xalq nə payədə qudurub?… Ə
[fars.] bax ayaqaltı 1-ci mənada
is. [fars.] İlin yaydan sonra gələn fəsli. Payız yetişdikdə biz uşaqlar üçün yeni bir məşğuliyyət əmələ gəldi… S
is. bot. Əsasən oktyabrnoyabr aylarında çiçəklənən müxtəlif rəngli iri gül; xrizantem. Ağ payızgülü. Payızgülü dərmək
sif. Payıza, payız fəslinə məxsus, payız üçün ayrılmış, bir payıza bəs edəcək qədər olan. Payızlıq yem
is. zool. Siyənək balığının gözlərinin iriliyi ilə fərqlənən növü
“Paylamaq”dan f.is
f. Çoxları arasında bölüşdürmək, hərəyə öz payını vermək. Maaş paylamaq. – [Rüstəm kişi] borclarını ödədi və hər əməkgününə üç kilo taxıl payladı
is. Paylanma işi; paylanma
“Paylanmaq”dan f.is
məch. Çoxları arasında bölüşdürülmək, hərəyə öz payı verilmək. Dəvətnamələr paylandı. – Şəhərdə bir neçə şirin quyu vardı ki, buna da keşikçi qoyulmuş
“Paylaşdırılmaq”dan f.is
məch. Çoxları arasında bölüşdürülmək, hərəyə öz payı verilmək. Vəzifələr yoldaşlar arasında paylaşdırıldı
“Paylaşdırmaq”dan f.is
f. Çoxları arasında bölüşdürmək, hərəyə öz payını vermək. Rolları paylaşdırmaq. – [Oğlan:] Dedilər, bəyin hər nə mal-dövləti var, əlindən alıb camaata
“Paylaşmaq”dan f.is
qarş. Öz aralarında bölüşdürmək, hərə öz payını götürmək
is. tex. Maşınlarda, mühərriklərdə, cihazlarda və s.-də qaz, buxar, elektrik enerjisi və s.-nin verilməsini nizama salan hissə, qurğu
sif. və zərf dan. Pay gətirən və ya aparan; payla gələn və ya yola salınan. Paylı-lüşlü qonaq. – Birinci dəfə [Veysəli] yadına salan, paylı-lüşlü yanı
is. [fars.] : paymal etmək (eləmək) – ayaq altına salmaq, zəlil etmək, təhqir etmək. Neyləmişdi sənə Vaqif, a zalım; Onu qəm əlində payimal etdin
is. [fars.] Dövlətin, hökumətin və hökumət idarələrinin yerləşdiyi baş şəhəri. Bakı Azərbaycanın paytaxtıdır
is. Bir şeyi yarmaq, ya genəltmək üçün ucu nazik, getdikcə yoğunlaşan ağac və ya dəmir parçası. Ağacı pazla yarmaq
is. məh. 1. Olduqca arıq adam. 2. Yağsız ət