BARKEŞ sif. [ fars. ] köhn. Yükdaşıyan; yükçəkən; ağır şeyləri daşıyan, qaldıran (adətən klassik şeirdə dərdə, möhnətə, mənəvi əzablara dözən mənasında). Dərdü qəm barkeşiyəm, köhnə peşənkəm sənə nə? Aşıq Hüseyn.