BİRUH

sif. [ fars. bi… və ər. ruh] Ruhsuz, cansız, ölü.
Gül kimi cisimlər, hamı biruh. M.Ə.Sabir.
Hamı müqəvva kimi biruhü can; Çanta dalında dolaşır dərbədər. C.Cabbarlı.

BİRTUMLU
BİRUN

Digər lüğətlərdə