BOĞUŞMAQ

qarş.
1. Bir-birini qapmaq. İtlər boğuşurlar. – İt itlə boğuşdu, yolçuya fürsət düşdü. ( Ata. sözü ).
2. Dalaşmaq, savaşmaq, vuruşmaq, dava etmək. Küçədə uşaqlar boğuşurdular.
– Ayı bir müddət onlar ilə boğuşandan sonra, mağaradan sıçrayıb çıxdı. S.S.Axundov.
Bir gün Əşrəf məhəllə uşaqlarından biri ilə boğuşarkən, ağır bir əl qollarından yapışdı. A.Şaiq.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BOĞUŞMAQ 1. BOĞUŞMAQ, QAPIŞMAQ (itlər haqqında) 2. boğuşmaq bax dalaşmaq
  • BOĞUŞMAQ dalaşmaq — savaşmaq — vuruşmaq
  • BOĞUŞMAQ qapışmaq

Etimologiya

  • BOĞUŞMAQ Boğmaq feilinin qarşılıq növüdür. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
BOĞUŞMA
BOKS

Digər lüğətlərdə

баско́нка возо́к гофрирова́ть зака́чивание макрокине́тика обду́мывание офтальмоло́гия перепа́иваться спрово́рить апила́к беспардо́нность возлега́ть декомпрессио́нный канониза́ция ламаи́ст отба́вить счища́ть фла́ттер капшук considerable Goto Archipelago portulaca separatism withering распространиться