BUDAQLANMAQ

f.
1. Budaqlara ayrılmaq, şaxələrə ayrılmaq.
// Budaqlar əmələ gəlmək, budaq atmaq. Ağaclar budaqlandı.
2. məc. Şöbələrə, bölmələrə, qollara ayrılmaq. Kəndin girəcəyində arx budaqlanır.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BUDAQLANMAQ şaxələnmək — qollanmaq
BUDAQLANMA
BUDAQLI

Digər lüğətlərdə