1. Bir şeyə bulaşmış, batmış. Bulaşıq qaşıq.
– [Uşaq] yayın istisində tərləyə-tərləyə həyəti süpürər, bulaşıq qabları yuyar, gedib ağasının dükanının qabağını süpürər, sulayardı.
2. Zığlı, kirli. Bulaşıq göz.
3. Tutqun, aydın olmayan.
BULAŞIQ
sif.
1. Bir şeyə bulaşmış, batmış. Bulaşıq qaşıq.
2. Zığlı, kirli. Bulaşıq göz.
3. Tutqun, aydın olmayan.
1. Bir şeyə bulaşmış, batmış. Bulaşıq qaşıq.
2. Zığlı, kirli. Bulaşıq göz.
3. Tutqun, aydın olmayan.