BÜZMƏLİ

sif. Büzməsi olan. Büzməli paltar. Büzməli tuman.
[Kor kişinin] əyninə geydiyi ləzgi şalından büzməli çuxası, ayağındakı dikdaban başmağı köhnə bir adam olduğunu bildirirdi. S.Hüseyn.
[Novruzqulu] büzməli çuxasını əynindən çıxarıb, kətil üstünə qoyduqdan … sonra … alış-verişə başlardı. H.Sarabski.

BÜZMƏLƏNMƏK
BÜZÜCÜ

Digər lüğətlərdə