BƏZƏKÇİ

is.
1. Bəzək vuran, bəzək verən, bəzək işləri ustası.
2. etnoqr. Köhnə məişətdə: gəlin köçürülən qızları, yaxud varlı evlərdə qadınları bəzəndirib geyindirən.
Bəzəkçi qadınlar içəri girdilər. M.S.Ordubadi.

3. məc. dan. Adamı bəzəyən, adama söz qoşan.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • BƏZƏKÇİ 1. BƏZƏKÇİ (etn.) (Gəlin köçürülən qızları bəzəndirib geyindirmək) Bəzəkçi qadınlar içəri girdilər (Çəmənzəminli); MƏŞŞATƏ [Kərbəlayı Qurban:] Men pal
BƏZƏK-DÜZƏK
BƏZƏKÇİLİK

Digər lüğətlərdə