CƏHALƏTPƏRƏST

is. [ ər. cəhalət və fars. …pərəst] Kütlələrin cəhalətdə qalmasını istəyən, yeniliyə, tərəqqiyə, maarifə düşmən olan adam; irticaçı, maarif düşməni.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • CƏHALƏTPƏRƏST mövhumatçı — dindar
CƏHALƏT
CƏHALƏTPƏRƏSTLİK

Digər lüğətlərdə