CÖVR-CƏFA

is. [ ər. ] klas. Bax cövr.
Bən nə təriqü vəchlə cövrü cəfadən usanım; Çünki həmişə yarımın cövrü cəfası yarədi. Nəsimi.
Ey bivəfa, məni cana yetirdin; Bunca cövrü cəfa birdən olurmu? Q.Zakir.

□ Cövr-cəfa etmək (eləmək) – zülm etmək, əzab vermək, incitmək.
Hər qədər eyləyəsən cövrü-cəfa; Mən sənə eyləməzəm qeyri-vəfa. S.Ə.Şirvani.

CÖVR
CÖVÜZ

Digər lüğətlərdə

всеизве́стный дожа́ривать переспо́ривать фракциони́рование бакала́вр бли́стерный докра́шиваться запали́ться инде́ец селя́нка туга́й храни́ться моргать basidium cozy up defial estrade Leinster microinch noncreasable redemptioner retroverted summum bonum долина репродуктор