CÜCƏRMƏK

f. Yetişmək, boy atmaq, torpaqdan çıxmaq, görünməyə başlamaq (bitki haqqında). Havalar qızdıqca çiyid cücərirdi.
– Yerdə göy otlar cücərdi; Geniş tarlalar göyərirdi. M.Dilbazi.
Bayırda cücərib min gül, min çiçək; Əriyir qəlbində dağların qarı. B.Vahabzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • CÜCƏRMƏK göyərmək — bitmək
  • CÜCƏRMƏK doğmaq — çıxmaq
  • CÜCƏRMƏK qabarmaq — köpmək
  • CÜCƏRMƏK CÜCƏRMƏK (ağacların, otların yenicə göyərməsi) Skamyanın bir küncündən körpəcə çayır cücərmişdi (Ə.Kərim); DİŞƏRMƏK Dağlar, çöllər dişərdi; Novruzgülü

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • CÜCƏRMƏK CÜCƏRMƏK – QURUMAQ Çiyid gec cücərir (Ə.Vəliyev); Cücərən ağaclar da quruyur

Etimologiya

  • CÜCƏRMƏK Göyərmək feilinin təhrif olunmuş formasıdır. İndi mənası azca dəyişib. “Su”anlamı ilə bağlıdır. (Bəşir Əhmədov
CÜCƏRMƏ
CÜCƏRTİ

Digər lüğətlərdə