DIRMANMAQ

f. Əl və ayaqlar vasitəsilə dik bir yerə, yuxarıya qalxmaq, dırmaşmaq, çıxmaq.
[Qoyunlar] qulaqlarını qırparaq birdən-birə döndülər, quyruqlarını ata-ata, mələşə-mələşə təpəni başıyuxarı dırmandılar. A.Şaiq.
İnsanın peşəsi dünyanın yoxuşlarını dırmanmaqdır… A.Divanbəyoğlu.

// Ümumiyyətlə, hündür bir yerə çıxmaq, qalxmaq.
Maşınımız Lənkərandan dağlara doğru nərildəyə-nərildəyə dırmanır. S.Rüstəm.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DIRMANMAQ çıxmaq — qalxmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DIRMANMAQ DIRMANMAQ – DÜŞMƏK At belində yavaş-yavaş dırmanırıq dağlara (S.Rüstəm); Qaraca qız armudları dərib, pişiyi qucağına alaraq yerə düşdü (S
DIRMANMA
DIRMAŞDIRMA

Digər lüğətlərdə

брыже́ечный любвеоби́льный нако́лка ненатура́льный плю́хание простофи́ля решённый у́ровневый аза́н живая па́мять зачёркиваться крыть туннелестрое́ние что бу́дто спичка autotransformer common ground factotum hydrops inactive rattly squad leader булыжный всучить уменьшать