DAĞDAR

sif. [ fars. ] klas. Dağlı, ürəyi dağlı, çox kədərli, yaralı. Dağidar ürək.
// İs. mənasında. Ürəyi dağlı adam.
Ey sariban, qətarimizi kuyi-yarə çək; Rəhm et, bu dağidarları laləzarə çək. S.Ə.Şirvani.

□ Dağ(i)dar etmək məc. – yaralamaq, dağlamaq.
DAĞDAĞANLIQ
DAĞDİBİ

Digər lüğətlərdə

аренда́тор воронёный каботи́нство когда придётся лаба́з ограждённый плотоя́дный подре́зчик пробаси́ть бельмо́ благослови́ть глупова́тость казённые крестьяне каким о́бразом? о́пытничество пода́чка пасть guinea-hen Oireachtas Ozark Plateau rising stroke недовыработка союзный тронуть