DİRƏXŞAN sif. [ fars. ] klas. Parlayan, işıq saçan, parlaq. Verib ayinə kimi arizi-zibayə səfa; Hüsnü gör, şövkətə bax, mehri-dirəxşan gəldi. Ə.Nəbati. □ Dirəxşan olmaq – parlamaq, nurlanmaq. Bayaq onun qəm və qüssə bilməyən və həmişə Cəlilin məhəbbətinə dirəxşan olan könlü və ürəyi indi qan ağlayırdı. İ.Musabəyov.