1. Ayaq üstündə, yaxud dizləri üstündə durub bədənin beldən yuxarı hissəsini aşağı əymək.
2. Köpmək, şişmək, qabarmaq. Ordun dombalmış, deyəsən, dişin bərk ağrıyır.
– Gözləri isə qışqırdıqca, elə bil, daha da dombalır.
гл. рах. 1. (агъуз) гьалтун, юкь агъузун, юкь какурун, алгъун; 2. къувунун, дакӀун, экъис хьун (мес. вилер, хъуькъвер)
Tam oxu »Dümbək (balaca quyruq), donba, dombat, dombalaq sözləri ilə qohumdur. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
Tam oxu »DOMBALMAQ – ÇÖKMƏK Gözləri isə qışqırdıqca, elə bil, daha da dombalır (Ə.Əbülhəsən); Onun gözləri çökmüşdü
Tam oxu »глаг. разг. 1. наклоняться, наклониться, нагибаться, нагнуться (согнуться верхней частью туловища, опустив ее книзу) 2
Tam oxu »