DÖYÜŞKƏN

sif.
1. Davakar, vuruşqan, savaşqan. Döyüşkən adam. Döyüşkən xoruz. – [Səttar:] Özü arıq bir oğlandır.
Amma bilirsən necə döyüşkəndir? P.Makulu.

2. məc. Mübariz, qorxmaz, cəsarətli. [Dilbər:] Sizi isə, Gülüş, indi mən çox gözəl anlayıram.
Mən də qorxaq deyiləm, yaman da döyüşkənəm. C.Cabbarlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DÖYÜŞKƏN döyüşkən bax mübariz
  • DÖYÜŞKƏN mübariz — qorxmaz — cəsarətli
  • DÖYÜŞKƏN davakar — vuruşqan — savaşqan

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DÖYÜŞKƏN DÖYÜŞKƏN – QORXAQ Mən də qorxaq deyiləm, yaman da döyüşkənəm (C.Cabbarlı). DÖYÜŞKƏN – SAKİT Özü arıq bir oğlandır
DÖYÜŞƏN
DÖYÜŞKƏNLƏR
OBASTAN VİKİ
Döyüşkən qartal
Döyüşkən qartal (lat. Polemaetus) — heyvanlar aləminin xordalılar tipinin quşlar sinfinin qırğıkimilər dəstəsinin qırğılar fəsiləsinə aid heyvan cinsi.
Düyməli döyüşkən
Adi döyüşkən qartal
Adi döyüşkən qartal (lat. Polemaetus bellicosus) — heyvanlar aləminin xordalılar tipinin quşlar sinfinin qırğıkimilər dəstəsinin qırğılar fəsiləsinin döyüşkən qartal cinsinə aid heyvan növü.

Digər lüğətlərdə

го́жий голу́бенький диуре́зный куде́ля перешлихто́вка правописа́ние све́сить високо́сный древесноволокни́стый недосчи́тываться обряди́ть прокажённый промая́чить стратисфе́ра уме́ренность чаёвник зев похабить banking bummer cajoler dispauperize sonic bang атлет сопредседатель