DIRMANMAQ

f. Əl və ayaqlar vasitəsilə dik bir yerə, yuxarıya qalxmaq, dırmaşmaq, çıxmaq.
[Qoyunlar] qulaqlarını qırparaq birdən-birə döndülər, quyruqlarını ata-ata, mələşə-mələşə təpəni başıyuxarı dırmandılar. A.Şaiq.
İnsanın peşəsi dünyanın yoxuşlarını dırmanmaqdır… A.Divanbəyoğlu.

// Ümumiyyətlə, hündür bir yerə çıxmaq, qalxmaq.
Maşınımız Lənkərandan dağlara doğru nərildəyə-nərildəyə dırmanır. S.Rüstəm.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • DIRMANMAQ çıxmaq — qalxmaq

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • DIRMANMAQ DIRMANMAQ – DÜŞMƏK At belində yavaş-yavaş dırmanırıq dağlara (S.Rüstəm); Qaraca qız armudları dərib, pişiyi qucağına alaraq yerə düşdü (S
DIRMANMA
DIRMAŞDIRMA

Digər lüğətlərdə