DƏRDNAK sif. və zərf [ fars. ] 1. klas. Dərdli, kədərli, qüssəli, ələmli. Dərdnak könül. – Qeys onu görüb həlak oldu; Min şövq ilə dərdnak oldu. Füzuli. Gördü yazılan kəlam pakin; Oxudu hədis dərdnakin. Məsihi. 2. Azarlı, xəstə.