1. Göy rəng almaq, göy olmaq, göyləşmək, maviləşmək.
2. Zərbə və ya bərk şeyə toxunma nəticəsində bədənin bir yeri göy olmaq. Qolu göyərdi.
– Qızın üzü-gözü, … zərif dodaqları şişmiş, bir yerdən hətta göyərmişdi.
3. məc. Soyuqdan, hirsdən, qeyzdən göy olmaq, göy rəng almaq.
Lalənin dodağı gömgöy göyərib; Üzü gah ağ olur, gah qıpqırmızı.
Ədhəmin qara sifəti dərhal dönüb göyərdi.
// məc. Bərk hirslənmək, özündən çıxmaq.
Görüb o quşları göyərdi Osman; Turutun düzündə olduğu zaman.
4. Uzaqdan görünmək (göy şey haqqında). Uzaqdan dəniz göyərirdi.