HOPMAQ

f. Canına, içinə keçmək; sorulmaq. Su torpağa yaxşı hopur.
– Hopduqca səhranın gövdəsinə su; Tərlədi qaxsımış bir bədən kimi. S.Vurğun.
İlk nəzərdə bu meşəliyin mənzərəsi ürəksıxıcı idi, taxtaşalbanına başdan-başa mazut hopmuşdu… İ.Qasımov.

// məc. Nüfuz etmək.
Birdən bu son işıq zərrələri də elə bil zülmətə hopur, aləm yenə də qaranlığa cumurdu. Ə.Əbülhəsən.
Hopdu ruhumuza bayatılardan; Nəğməyə bənzəyən ləhcələrimiz. B.Vahabzadə.

◊ Qanına-canına hopmaq – bax qanına yerimək (keçmək, işləmək) 2-ci mənada (“qan”da).

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • HOPMAQ çökmək — yatmaq
  • HOPMAQ çökmək
HOPMA
HOPPA

Digər lüğətlərdə