HƏDYAN

ər. həzyan

Tərbiyəsiz, ədəbsiz, hərzə, nalayiq sözlər; söyüş // yava, ağzıpərtov. (“Koroğlu” dastanının lüğəti)

Demə mənə bu hədyanın,

Yəqin bil ki, allam canın,

Qılıncla tökərəm qanın,

Savaşaq indi sənnən mən!

                      (“Eyvazın Çənlibelə gətirilməyi”)

                   *

Hədyan demə, Cəfər paşa,

Dəmirçioğlu mənəm, mənəm!

Çəkdirərəm sənə haşa,

Dəmirçioğlu mənəm, mənəm!

                       (“Koroğlunun Ərzurum səfəri”)

                   *

Hədyan sözə bəli deməm,

Müxənnət çörəyin yeməm.

Qoy düşman bilsin mən kiməm,

Ballıcaya səfərim var!

                           (“Düratın itməyi”)

HƏDYAN
HƏQAYİQ ƏRƏB

Digər lüğətlərdə

адвенти́ст оподзо́лить оробе́лый потужи́ть пробора́нивать пятидеся́тники чесно́чник я́сный домина́ть палеопите́к шоссе́йный дену criminate dot matrix fluxible humph iraser Johnson City solar-powered желобчатый капор кое-куда романист свёрстывать фабрика